Ακόμα και τα φυτά δείχνουν αλτρουισμό στους "συγγενείς" τους

Η ελάττωση της παραγωγής και της κατανάλωσης κρέατος κατά 30% θα βοηθήσει στη μείωση της εκπομπής αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και θα βελτιώσει την υγεία των κατοίκων των περισσότερων χωρών που έχουν μεγάλη κατανάλωση κρέατος, ανακοίνωσαν σήμερα επιστήμονες.
Βρετανοί και αυστραλοί ερευνητές διαπίστωσαν, χρησιμοποιώντας μοντέλα πρόβλεψης, ότι η βελτίωση της αποδοτικότητας, η αύξηση της απορρόφησης διοξειδίου του άνθρακα και η μείωση της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα στη γεωργία δεν επαρκούν για την επίτευξη των στόχων για τη μείωση των εκπομπών των αερίων που προκαλούν την κλιματική αλλαγή.
Ωστόσο ο συνδυασμός αυτών των μέτρων με μια μείωση κατά 30% της παραγωγής κρέατος στις χώρες με μεγάλη κτηνοτροφία και μια παρόμοια μείωση στην κατανάλωσή του θα έχει ως αποτέλεσμα "ουσιαστικά οφέλη για την υγεία του πληθυσμού" και τη μείωση των εκπομπών των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Μόνο στη Βρετανία, βρήκαν οι ερευνητές, μια κατά 30% χαμηλότερη κατανάλωση ζωικών κορεσμένων λιπών από τους ενήλικες θα μειώσει τον αριθμό των πρόωρων θανάτων από καρδιοπάθειες κατά περίπου 17% --το οποίο ισοδυναμεί με 18.000 πρόωρους θανάτους-- σε ένα έτος.
Στο Σάο Πάολο, στη Βραζιλία, θα είχε ως αποτέλεσμα την αποτροπή 1.000 πρόωρων θανάτων σε ένα έτος, σημειώνουν.
Σύμφωνα εξάλλου με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), το 18% όλων των εκπομπών των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου προέρχεται από την παραγωγή κρέατος και οι ειδικοί δηλώνουν ότι η άνοδος της ζήτησης κρέατος, ιδιαίτερα σε χώρες με αναπτυσσόμενες οικονομίες, μπορεί να αυξήσει την παραγωγή του ως και 85% από τα επίπεδα του 2000 ως το 2030.
Ως εκ τούτου οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι χρειάζεται ανάληψη δράσης παγκοσμίως για να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη από τη μείωση της παραγωγής και κατανάλωσης κρέατος, καθώς, αν αυτό γίνει μεμονωμένα, τα οφέλη για το περιβάλλον "μπορεί να φανούν μόνο στις χώρες αυτές που έχουν σήμερα πολύ υψηλά επίπεδα παραγωγής".
Η έρευνα αυτή δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση The Lancet στο πλαίσιο μιας σειράς άρθρων για την κλιματική αλλαγή και την υγεια ενόψει της παγκόσμιας συνόδου κορυφής για το κλίμα που θα διεξαχθεί στην Κοπεγχάγη τον ερχόμενο μήνα.

Ακόμα και τα φυτά δείχνουν αλτρουισμό στους "συγγενείς" τους

Το συναίσθημα του αλτρουισμού υπήρξε ανέκαθεν πεδίο ενασχόλησης των φιλοσόφων, των θεολόγων, των ψυχολόγων και, πιο πρόσφατα, των εξελικτικών βιολόγων. Ακόμα και οι τελευταίοι δύσκολα πάντως θα παραδέχονταν ότι είναι δυνατό τα φυτά να επιδεικνύουν αλτρουισμό. Όμως μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα έρχεται να δείξει ότι αυτό ακριβώς φαίνεται να συμβαίνει και ότι τελικά ακόμα και τα φυτά είναι κοινωνικοί οργανισμοί, ικανοί να δείξουν προτίμηση στους "δικούς" τους σε σχέση με τους "ξένους".


Από την οπτική γωνία της θεωρίας της φυσικής επιλογής, ο αλτρουισμός πιθανώς εξελίχτηκε αρχικά σε μερικά ζώα και στη συνέχεια ακόμα περισσότερο στον άνθρωπο, επειδή κάθε αλτρουιστική πράξη που βελτιώνει την πιθανότητα επιβίωσης και αναπαραγωγής ενός συγγενούς, εκ των πραγμάτων αυξάνει την πιθανότητα το DNA ενός ζώου ή ενός ανθρώπου να περάσει στις επόμενες γενιές.

Μέχρι σήμερα ήταν γνωστό ότι τα φυτά έχουν την ικανότητα να αντιληφθούν και να ανταποκριθούν σε άλλα φυτά, όμως ελάχιστα είχε μελετηθεί το κατά πόσο μπορούν να αναγνωρίσουν αν ένα φυτό είναι συγγενικό τους και αν αντιδρούν με κάποιου είδους αλτρουιστική συμπεριφορά σε σχέση με αυτό.

Η νέα έρευνα των Γκιγιέρμο Μάρφι και Σούζαν Ντάντλεϊ, του Τμήματος Βιολογίας του πανεπιστημίου Μακ Μάστερ στο Οντάριο του Καναδά, η οποία δημοσιεύτηκε στο "American Journal of Botany" (Αμερικανικό Περιοδικό Βοτανικής), επικεντρώθηκε στις αντιδράσεις ενός συγκεκριμένου φυτού (impatiens pallida ή jewelweed). Οι ερευνητές μελέτησαν τις αντιδράσεις του φυτού σε δύο μορφές ανταγωνισμού: τις αλλαγές στο φως και την παρουσία γειτονικών ριζών άλλων φυτών, τόσο συγγενικών όσο και ξένων.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η αντίδραση του φυτού εξαρτιόταν από το αν μεγάλωνε δίπλα-δίπλα με συγγενικά φυτά του είδους του ή με τελείως ξένα φυτά, γεγονός που απέδειξε ότι το φυτό όχι μόνο μπορεί να ξεχωρίσει τους "φίλους" από τους "αγνώστους", αλλά επίσης έχει διαφορετική συμπεριφορά στις δύο αυτές περιπτώσεις.

Όταν είχαν να κάνουν με τους "συγγενείς" τους, τα φυτά δεν προσπάθησαν να "κλέψουν" ήλιο ή νερό, απλώνοντας τα φύλλα τους ή τις ρίζες τους έτσι ώστε είτε να σκιάσουν τα διπλανά τους είτε να τους αποκόψουν το νερό. Τα φυτά προτίμησαν κυρίως να επιμηκύνουν το κοτσάνι τους και να πετάξουν περισσότερα κλαδιά, αλλάζοντας την μορφολογία τους πάνω από το έδαφος. Αντίθετα, όταν μεγάλωναν δίπλα-δίπλα με "ξένους", τα φυτά έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τους "κλέψουν" το φως μεγαλώνοντας το φύλλωμά τους, ώστε να σκιάσουν τους ανταγωνιστές τους.

Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι αυτή η διαφορετική συμπεριφορά παρατηρούνταν μόνο όταν τα φυτά ήσαν αρκετά κοντά, ώστε οι ρίζες τους να έρχονται σε επαφή, πράγμα που σημαίνει ότι η επικοινωνία μέσω των ριζών είναι αναγκαία προκειμένου τα φυτά να ξεχωρίζουν τους "δικούς" τους από τους "άλλους". Είναι η πρώτη φορά που οι ερευνητές έδειξαν ότι η συμπεριφορά ενός φυτού πάνω από το έδαφος (π.χ. αν θα σκιάσει τα γύρω του φυτά),εξαρτάται από τις πληροφορίες που παίρνει από τις ρίζες κάτω από το έδαφος.



Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.amjbot.org/cgi/content/abstract/96/11/1990

Θερμιδικές "βόμβες" τα ποπ κορν και το αναψυκτικό στον κινηματογράφο

Όσοι χαλαρώνουν στον κινηματογράφο με ποπ κορν κι αναψυκτικό, την επόμενη φορά θα πρέπει να το σκεφτουν σοβαρά αφού σύμφωνα με αμερικανική μελέτη, η συνήθειά τους αυτή ισοδυναμεί με τρία χάμπουργκερ από τα Μακ Ντόναλντς.
Εργαστηριακή ανάλυση που πραγματοποίησε το Κέντρο για την Επιστήμη και το Δημόσιο Συμφέρον στα σνακ που πωλούνται σε αμερικανικούς κινηματογράφους διαπίστωσε ότι μία συσκευασία ποπ κορν μεσαίου μεγέθους και ένα αναψυκτικό περιέχουν 1.160 θερμίδες και κορεσμένα λίπη 60 γραμμαρίων - ποσότητα που πρέπει να λαμβάνεται σε τρεις ημέρες.
Όπως εξηγεί η επικεφαλής διατροφολόγος του Κέντρου, Τζέιν Χάρλει, "ποιός περιμένει ότι (περιέχονται) 1.500 θερμίδες και κορεσμένα λίπη για (ποσότητες) τριών ημερών σε μία συσκευασία ποπ κορν και ένα αναψυκτικό; Είναι η ποσότητα σε κορεσμένα λίπη μίας μπάρας βουτύρου και οι θερμίδες δύο τέτοιων συσκευασιών".

Όσοι περπατάνε αργά, κινδυνεύουν πολύ περισσότερο να πεθάνουν από καρδιά

Οι ηλικιωμένοι που περπατάνε αργά, αντιμετωπίζουν τριπλάσιο κίνδυνο να πεθάνουν από καρδιά, σε σχέση με όσους βαδίζουν με πιο γρήγορο ρυθμό, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη γαλλική επιστημονική έρευνα, την πρώτη του είδους της διεθνώς.


Αν και δεν είναι ξεκάθαρο γιατί αυτό συμβαίνει, οι ερευνητές συστήνουν στους γιατρούς να ελέγχουν κατά καιρούς την ταχύτητα βαδίσματος ιδίως των γηραιότερων ασθενών τους, για να έχουν μια πιθανή έγκαιρη ένδειξη κυκλοφορικών και αγγειακών προβλημάτων.

Σε γενικές γραμμές, η ταχύτητα βαδίσματος αντανακλά την γενική κατάσταση υγείας και την άνεση κινήσεων κάποιου, ενώ προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι ηλικιωμένοι, οι οποίοι βαδίζουν αργά, κινδυνεύουν περισσότερο από πτώση, σωματική αναπηρία, εισαγωγή στο νοσοκομείο και άλλα προβλήματα υγείας.

Στη νέα έρευνα, οι Γάλλοι πανεπιστημιακοί ερευνητές (νευρολόγοι, επιδημιολόγοι και γηρίατροι) παρακολούθησαν, επί μια πενταετία, μια μεγάλη ομάδα περίπου 3.200 ατόμων ηλικίας 65 - 85 ετών, η ταχύτητα βαδίσματος των οποίων σε μια απόσταση έξι μέτρων καταγραφόταν κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο "British Medical Journal" (Βρετανικό Ιατρικό Περιοδικό), διαπίστωσε ότι όσοι βάδιζαν πιο αργά κατά μέσο όρο μέσα σε αυτή την πενταετία, ήταν τέσσερις φορές πιο πιθανό να πεθάνουν σε αυτό το χρονικό διάστημα σε σχέση με όσους βάδιζαν πιο γρήγορα.

Όταν οι ερευνητές ανέλυσαν πιο συγκεκριμένα τις αιτίες θανάτου, βρήκαν ότι όσοι περπατούσαν αργά, ήταν τρεις φορές πιθανότερο να πεθάνουν από καρδιά, ενώ δεν διαπιστώθηκε σχέση ανάμεσα στο αργό βάδισμα και σε άλλες αιτίες θανάτου.

Οι ερευνητές απομόνωσαν διάφορους παράγοντες που μπορεί να επηρέαζαν την ταχύτητα βαδίσματος ή την εμφάνιση καρδιοπάθειας (όπως Πάρκινσον, άνοια, πίεση αίματος, κάπνισμα, μειωμένη φυσική άσκηση κ.α.) και βρήκαν ότι, ακόμα και έπειτα από αυτές τις προσαρμογές, όσοι περπατάνε αργά, κινδυνεύουν αρκετά περισσότερο να πεθάνουν από καρδιά.

Οι ερευνητές δεν μπορούν να εξηγήσουν πλήρως το πόρισμα της μελέτης τους, αν και εκτιμούν ότι η ικανότητα κίνησης ενός ατόμου εξαρτάται από τη σκλήρυνση των αρτηριών του, κάτι που επίσης οδηγεί σε καρδιακά προβλήματα. Όπως ανέφεραν, αν κάποιος αισθανθεί ότι, από κάποια στιγμή και μετά, το βάδισμά του επιβραδύνεται για κάποιο λόγο σε μόνιμη βάση, θα πρέπει να συζητήσει το ζήτημα με το γιατρό του.

Στη φυλακή δασκάλα που έκανε έρωτα με μαθητές της

Σε φυλάκιση δυο χρόνων και δέκα μηνών καταδικάστηκε η 33χρονη Μισέλ Ντένις, καθηγήτρια Μουσικής, η οποία παραδέχθηκε ότι το 2007 επισύναψε ερωτικές σχέσεις με δύο μαθητές της και στη συνέχεια άρχισε να τους "βομβαρδίζει" με μηνύματα στο κινητό τους.
Η Ντένις κρίθηκε ένοχη για αποπλάνηση ανηλίκων από το Επαρχιακό Δικαστήριο του Μπάλαρατ, όπου και εκδικάστηκε η υπόθεση.

Η σέξι αναλογία για βραδινή έξοδο μιας γυναίκας: 40% γυμνό δέρμα - 60% στενά ρούχα

Αν μια γυναίκα θέλει να μεγιστοποιήσει τη γοητεία που ασκεί στους άνδρες γύρω της, σε μια βραδινή έξοδο, τότε θα πρέπει να φροντίσει να ακολουθήσει τον χρυσό κανόνα της "σέξι" αναλογίας που ανακάλυψε μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα: θα πρέπει να φροντίσει ώστε το ντύσιμό της να αποκαλύπτει το 40% του γυμνού σώματός της - ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο!

Η μελέτη έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου του Λιντς υπό τον ψυχολόγο Κόλιν Χέντρι και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Behaviour" (Συμπεριφορά), σύμφωνα με τις βρετανικές "Τέλεγκραφ" και "Ντέιλι Μέιλ".

Οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο ανέκαθεν προβληματίζονταν πόσο μέρος του σώματός τους πρέπει να αφήνουν ακάλυπτο, ειδικά σε μια βραδινή έξοδο. Οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν τώρα ότι υπάρχει όντως μια κατάλληλη αναλογία ανάμεσα στο να είναι μια γυναίκα υπερβολικά αποκαλυπτική και υπερβολικά συντηρητική στο ντύσιμό της.

Η μελέτη βασίστηκε στην "κατασκοπική" δραστηριότητα τεσσάρων ερευνητριών που διακριτικά ανέλαβαν να παρακολουθήσουν τη γοητεία που ασκούσαν οι γυναίκες σε ένα νυχτερινό κλαμπ, ανάλογα με το ντύσιμό τους. Αποδείχτηκε ότι οι γυναίκες, οι οποίες είχαν αφήσει εκτεθειμένο περίπου το 40% του συνολικού σώματός τους, προσέλκυαν διπλάσιους άνδρες κοντά τους σε σχέση με τις γυναίκες που ήσαν πιο συντηρητικά ντυμένες.

Όμως -και αυτό είναι ακόμα πιο αξιοσημείωτο- οι γυναίκες με εκτεθειμένο το 40% "τα πήγαιναν καλύτερα" και από όσες ήσαν πολύ πιο τολμηρά ντυμένες. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το πολύ γυμνό σώμα απωθεί έναν άνδρα, επειδή υποσυνείδητα του περνάει το μήνυμα ότι αυτή η γυναίκα μπορεί να είναι γενικώς διαθέσιμη και να μην είναι πιστή.

Η έρευνα επίσης είχε μια ακόμη πρακτική συμβουλή για τις γυναίκες: το υπόλοιπο 60% του σώματος που παραμένει καλυμμένο, να είναι ντυμένο με στενά ρούχα και να λικνίζεται προκλητικά στον ήχο της μουσικής! Το 15% των γυναικών που συνδύαζαν και τα τρία -40% γυμνό σώμα, στενά ρούχα, προκλητικός χορός- είχαν το μεγαλύτερο "σουξέ": κατά μέσο όρο προσεγγίστηκαν η κάθε μια από 40 άνδρες.

Ακόμα και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πάθαιναν αρτηριοσκλήρυνση και έμφραγμα.

Ήσαν άραγε και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, πριν 3.500 χρόνια, θύματα του "φαστ φουντ", των λιπαρών φαγητών, της υψηλής χοληστερίνης, του άγχους και του καθισιού στον καναπέ ή μήπως άλλοι είναι οι λόγοι που, όπως τώρα ανακαλύπτουν οι επιστήμονες, οι μούμιες τους φέρουν μέχρι σήμερα σαφείς ενδείξεις αρτηριοσκλήρυνσης και ορισμένοι θάνατοί τους πιθανώς προήλθαν από πρόβλημα καρδιάς;

Μπορεί οι Φαραώ να θεωρούνταν θεοί και οι αυλικοί τους περίπου ημίθεοι, όμως οι καρδιές τους ήσαν απολύτως…ανθρώπινες. Αιγύπτιοι και αμερικανοί ερευνητές διεξήγαγαν έρευνες σε 22 μούμιες (που χρονολογούνται από το 1981 π.Χ έως το 334 μ.Χ.) και οι οποίες βρίσκονται στο εθνικό αρχαιολογικό μουσείο του Καΐρου. Διαπίστωσαν σε τρεις από αυτές σαφείς ενδείξεις για σκλήρυνση των αρτηριών τους και σε άλλες τρεις στοιχεία για πιθανή καρδιοπάθεια, κάτι που σημαίνει, όπως είπαν, ότι οι γνωστοί σύγχρονοι παράγοντες κινδύνου για καρδιοπάθεια ίσως είναι πολύ πιο αρχαίοι από ό,τι φαντάζονταν ως τώρα οι γιατροί.

Η έρευνα, που βασίστηκε σε τομογραφίες και ακτίνες Χ, έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, του Καρδιολογικού Νοσοκομείου του Ουισκόνσιν, του Μεσο-Αμερικανικού Καρδιολογικού Ινστιτούτου και της Ιατρικής Σχολής Αλ Αζάρ του Καϊρου. Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης και παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Καρδιολογικής Ένωσης, σύμφωνα με το BBC, το Science και το Live Science.

Όλες οι μούμιες, ανδρών και γυναικών, προέρχονταν από άτομα της ανώτερης κοινωνικοοικονομικής τάξης, που υπηρετούσαν στην αυλή του Φαραώ ή ανήκαν στο ιερατείο και θα είχαν μια πλούσια διατροφή (οι φτωχοί δεν είχαν την τύχη -ή ατυχία- να μουμιοποιούνται). Η πιο αρχαία μούμια που διαγνώστηκε με αρτηριοσκλήρυνση, είναι η Κυρία Ρατζ, που έζησε, επί 30 ή 40 χρόνια, γύρω στο 1530 π.Χ. και υπήρξε νταντά της βασίλισσας Νεφερτίτης.

Η έρευνα έδειξε ότι 16 από τις 22 μούμιες είχαν ευδιάκριτες αρτηρίες ή καρδιές που είχαν διατηρηθεί στο μουμιοποιημένο σώμα τους. Εννέα από αυτές είχαν ενδείξεις εναπόθεσης αλάτων ασβεστίου στα τοιχώματα των αρτηριών που οδηγούσαν στην καρδιά. Μερικές μούμιες είχαν ανάλογες ενδείξεις σε έξι διαφορετικές αρτηρίες. Σαφείς ενδείξεις αρτηριοσκλήρυνσης αρτηριών από εναπόθεση λίπους, χοληστερίνης, ασβεστίου και άλλων ουσιών εντοπίστηκαν σε τρεις μούμιες.

Από τις μούμιες που πέθαναν σε ηλικία άνω των 45 ετών, οι επτά στις οκτώ εμφάνιζαν ασβεστοποίηση (αποτιτάνωση αγγείων), ενώ στις μούμιες που ο θάνατος επήλθε σε νεότερη ηλικία, η αποτιτάνωση υπήρχε μόνο σε δύο από τις οκτώ. Μια μούμια είχε ενδείξεις πιθανού εμφράγματος. Δεν υπήρχαν διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών όσον αφορά την αποτιτάνωση.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι δεν κάπνιζαν καπνό, δεν έτρωγαν επεξεργασμένα φαγητά, ούτε φαίνεται να ζούσαν καθιστική ζωή, όμως είχαν εγκαταλείψει προ πολλού τη ζωή του κυνηγού-συλλέκτη για χάρη της γεωργίας, της κτηνοτροφίας και των πόλεων. Η κατανάλωση αλατισμένου κρέατος και αλατισμένων ψαριών, τυριών, βουτύρου κλπ. φαίνεται πως ήταν συνηθισμένη, κυρίως από τις ανώτερες τάξεις. Μια υπόθεση είναι ότι οι άνθρωποι εκείνης της εποχής έπασχαν συχνά από υπέρταση.

"Αν και δεν γνωρίζουμε αν η αρτηριοσκλήρυνση προκάλεσε τον θάνατο κάποιας από τις μούμιες που εξετάσαμε, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι η ασθένεια ήταν παρούσα σε πολλές", δήλωσε ο δρ Γρέγκορι Τόμας από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών, ήδη από τα αρχαία χρόνια, οι άνθρωποι είχαν τη γενετική προδιάθεση και παράλληλα συνυπήρχαν οι περιβαλλοντικοί παράγοντες για την εμφάνιση της ασθένειας.

Οι επιστήμονες είχαν ξανά στο παρελθόν κάνει ιατρικές-ανατομικές έρευνες σε μούμιες για εντοπισμό ασθενειών, όπως λέπρας, αρθριτικών και καρδιοπάθειας, όμως ποτέ ως τώρα δεν είχαν μελετήσει τόσες πολλές μούμιες μαζί και με τόσο σύγχρονες απεικονιστικές τεχνικές.



Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://jama.ama-assn.org/cgi/content/extract/302/19/2091-a

Επτά καίρια άλυτα ερωτήματα που κρατούν τους φυσικούς άγρυπνους τη νύχτα

Επτά καίρια άλυτα ερωτήματα που κρατούν τους φυσικούς άγρυπνους τη νύχτα
Μικρότερα γράμματα Μεγαλύτερα γράμματα

Το καναδικό Ινστιτούτο Θεωρητικής Φυσικής Περίμετρος, που έχει δημιουργήσει από το 2000 ο οραματιστής ελληνικής καταγωγής επιχειρηματίας Μάικ Λαζαρίδης (δημιουργός της εταιρίας RIM που παράγει το κινητό Blackberry), έχει ήδη αποκτήσει παγκόσμια φήμη για την ικανότητά του να βρίσκεται στην επιστημονική πρωτοπορία και να προσελκύει τα καλύτερα "μυαλά" στα ερευνητικά προγράμματα του. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Στέφεν Χόκινγκ, μόλις παραιτήθηκε λόγω ηλικίας από την έδρα του στο Κέμπριτζ, άρχισε αμέσως τη συνεργασία του με το Perimeter Institute.

Πρόσφατα ολοκληρώθηκε μια δεκαήμερη εκδήλωση με τίτλο "Από τα Κβάντα στον Κόσμο", στο πλαίσιο της οποίας ζητήθηκε από ένα πάνελ κορυφαίων φυσικών του πλανήτη να απαντήσουν στο πρωτότυπο ερώτημα "Τι σας κρατάει άγρυπνους τα βράδια;". Ακολουθεί μια σύντομη παράθεση των απαντήσεων, όπως τα κατέγραψε το «New Scientist».

1. Γιατί αυτό το σύμπαν και όχι άλλο;

Αναζητώντας τους θεμελιώδεις νόμους της φύσης, οι φυσικοί ουσιαστικά εργάζονται με βάση έναν μακρόχρονο άξονα: να δείξουν γιατί το σύμπαν πρέπει να είναι όπως το βλέπουμε. Αν όμως οι επιστήμονες μπορούν να συλλάβουν με το μυαλό τους άλλους φυσικούς νόμους, γιατί δεν μπορούν τα σύμπαντα που περιγράφουν θεωρητικά, να υπάρχουν κιόλας στην πραγματικότητα σε κάποιο άλλο μέρος; Οι επιστήμονες μπορούν εύκολα να φανταστούν διαφορετικά σύμπαντα με διαφορετικούς νόμους, οπότε το ερώτημα είναι γιατί στο δικό μας σύμπαν υπάρχουν αυτοί οι νόμοι και όχι κάποιοι άλλοι;

2. Από τι είναι φτιαγμένο το κάθε τι;

Είναι πια φανερό στους φυσικούς ότι η κανονική ύλη -από την οποία αποτελούνται τα άτομα, τα άστρα και οι γαλαξίες- αποτελεί μόλις το 4% της συνολικής ενέργειας του σύμπαντος. Το ερώτημα αφορά το υπόλοιπο 96% που αποτελείται από σκοτεινή ύλη και σκοτεινή ενέργεια. Και αν μεν η σκοτεινή ύλη ίσως σύντομα "φωτιστεί" με νέα πειράματα, όπως του δορυφόρου «Φέρμι» (Fermi) της ΝΑΣΑ (NASA), τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα στη δεύτερη περίπτωση, της μυστηριώδους σκοτεινής ενέργειας, η οποία οδηγεί σε επιταχυνόμενη διαστολή του σύμπαντος, καθώς εδώ δεν φαίνεται… φως στο βάθος του τούνελ.

3. Πώς συμβαίνει η πολυπλοκότητα;

Από την απρόβλεπτη συμπεριφορά των χρηματοοικονομικών αγορών μέχρι την αυθόρμητη ανάδυση της ζωής από την ανόργανη ύλη, προκύπτει το ερώτημα με ποιο τρόπο εμφανίζεται και οργανώνεται η πολυπλοκότητα. Με άλλα λόγια, οι φυσικοί δεν έχουν ακόμα καταλάβει πώς απλά πράγματα, μέσα από απλές αλληλεπιδράσεις, οδηγούν σε πολύπλοκα φαινόμενα (βλέπε και "θεωρία του χάους").

4. Θα αποδειχτεί ποτέ ότι είναι σωστή η θεωρία των χορδών;

Η θεωρία των χορδών, που υποστηρίζει χονδρικά ότι τα θεμελιώδη σωματίδια της φύσης δεν είναι κουκίδες αλλά μικροσκοπικές ενεργειακές "χορδές", διαθέτει μια μαθηματική καλαισθησία, αλλά οι φυσικοί αγωνιούν ότι μπορεί να πεθάνουν χωρίς ποτέ να μάθουν αν αποτελεί την πιο αποκαλυπτική περιγραφή της πραγματικότητας που έχει ποτέ γίνει ή μήπως τελικά δεν είναι παρά ένα γοητευτικό θεωρητικό κατασκεύασμα. Ακόμα και μεγαλεπήβολα πειράματα, όπως αυτό του «ΣΕΡΝ» (CERN), είναι απίθανο να δώσουν οριστική απάντηση για το αν οι χορδές όντως υπάρχουν και αποτελούν το θεμέλιο της φύσης.

5. Τι είναι η μοναδικότητα (και το "Μπινγκ Μπανγκ");

Ίσως το μεγαλύτερο μυστήριο (που άπτεται πλέον της θρησκείας) αφορά το "ένα" και "μοναδικό" συμβάν από το οποίο όλα ξεκίνησαν, δηλαδή το "Μπινγκ Μπανγκ", την αρχική "έκρηξη" της Δημιουργίας. Η συμβατική φυσική θεωρεί ότι υπήρξε μια άπειρα καυτή και πυκνή κατάσταση στην αρχή του σύμπαντος, όπου οι γνωστοί φυσικοί νόμοι δεν ίσχυαν. Αλλά οι φυσικοί δεν μπορούν να περιγράψουν -και να καταλάβουν- ακριβώς αυτή την κατάσταση "μοναδικότητας", χωρίς την οποία ασφαλώς αδυνατούν και να προσφέρουν στον κόσμο μια αληθινή "θεωρία του παντός".

6. Τι είναι η πραγματικότητα στην πραγματικότητα;

Ο υλικός κόσμος φαίνεται "απλός", αλλά, σε κάποιο επίπεδο, βρίσκεται πέρα από την κατανόησή μας. Η κβαντική φυσική, η οποία έδειξε ότι ο παρατηρητής μπορεί να αλλάξει τη φύση του αντικειμένου που παρατηρεί, "υποψιάζει" αρκετούς φυσικούς ότι απλώς έχουμε γρατσουνίσει την επιφάνεια της πραγματικότητας. Κανείς ποτέ μέχρι τώρα δεν έχει καταλάβει πώς γίνεται το σύμπαν να ξέρει πότε παρακολουθείται και ανάλογα να αλλάζει. Για μερικούς, η ουσιαστική "επανάσταση" θα υπάρξει μόνο όταν κατανοηθεί η σχέση ανάμεσα στη φυσική πραγματικότητα και στην ανθρώπινη συνείδηση.

7. Πόσο μακριά μπορεί να μας πάει η Φυσική;

Η επιστημονική αναζήτηση που ξεκίνησε με το Γαλιλαίο (και πιο πριν με τους αρχαίους Έλληνες) και μας έχει αποκαλύψει τόσα πράγματα για το σύμπαν, πλησιάζει στο τέλος της; Έχουν φθάσει οι επιστήμονες κοντά στα όρια της εμπειρικής γνώσης;

Αυστραλία:"Γυναίκες με πρόσωπα σαν ζουληγμένες ντομάτες" είναι οι γυναίκες των ιθαγενών Αβορίγινων λόγω της κακοποίησης από τους συντρόφους τους, λέει

Οι γυναίκες στις οικογένειες των ιθαγενών Αβοριγίνων στην πόλη Κάθριν στο άκρο της Βορειοδυτικής Αυστραλίας έχουν πρόσωπα σαν «ζουληγμένες ντομάτες», εξαιτίας της συχνής κακοποίησης που δέχονται από τους συντρόφους, σύμφωνα με αυστραλό δικαστή.
Ο δικαστής ’λισντερ Μακγκρέγκορ έκανε την παρατήρηση κατά την ανακοίνωση της καταδικαστικής απόφασης για ένα Αβορίγινα, ο οποίος είχε επιτεθεί στη σύντροφό του ενώ είχαν συλληφθεί και βρίσκονταν στο πίσω μέρος ενός αστυνομικού οχήματος.
Σύμφωνα με το εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο ABC, ο δικαστής είπε κατά την ακροαματική διαδικασία, ότι ενώ οι αβορίγινες άνδρες στην Κάθριν έχουν συμμετρικά πρόσωπα, τα πρόσωπα των γυναικών είναι σαν «ζουληγμένες ντομάτες», ως συνέπεια της οικιακής βίας.
«Αυτό οφείλεται στα επαναλαμβανόμενα γρονθοκοπήματα, χτυπήματα με λοστούς, πέτρες και ρόπαλα, και κλωτσιές», είπε ο Μακγρέγκορ ο οποίος προσέθεσε ότι «ορισμένες από τις γυναίκες είναι τόσο άσχημες, σε βαθμό που κάποιος πρέπει να αναρωτηθεί τι είναι αυτό το ανιδιοτελές πράγμα που μπορούν να έχουν έτσι ώστε να επιμένουν και ορισμένες να παραμένουν και προσκολλημένες στους άνδρες τους».
Οι αβορίγινες αποτελούν το 2% του πληθυσμού της Αυστραλίας, αλλά σε σχέση με τους υπόλοιπους συμπολίτες τους, έχουν έξι φορές περισσότερες πιθανότητες να δολοφονηθούν, διπλάσιες πιθανότητες να νοσηλευθούν τραυματισμένοι από επιθέσεις και πενταπλάσιες πιθανότητες να αποτελέσουν θύματα οικιακής βίας.

Κορώνα ή γράμματα; Γιατί οι πιθανότητες δεν είναι μισές-μισές

Όλοι γνωρίζουν ότι όταν κανείς παίζει "κορώνα ή γράμματα", οι πιθανότητες είναι πάντα μισές-μισές, όσον αφορά την πλευρά που θα προσγειωθεί το νόμισμα. Αυτό, άλλωστε, λένε θεωρητικά και οι νόμοι των πιθανοτήτων στη στατιστική. Μόνο που δεν είναι αλήθεια, σύμφωνα με τρεις ερευνητές του πανεπιστημίου Στάνφορντ και Καλιφόρνιας-Σάντα Κρουζ.


Όπως υποστηρίζουν, αφού προηγουμένως χρησιμοποίησαν βιντεοκάμερα υψηλής ανάλυσης για να καταγράψουν άπειρα "κορώνα-γράμματα", ένα νόμισμα είναι τελικά πιο πιθανό, όταν πέσει κάτω, να έχει προς τα πάνω την επιφάνεια εκείνη, την οποία είχε από πάνω και πριν ξεκινήσει την…πτήση του. Με άλλα λόγια, αν κάποιος κρατά στα δάχτυλα του ένα νόμισμα, με πάνω πλευρά τα γράμματα, και στη συνέχεια ρίξει στον αέρα το νόμισμα, αυτό είναι πιθανότερο, όταν φτάσει στο έδαφος, να συνεχίσει να δείχνει την πλευρά με τα γράμματα.

Πόσο πιο πιθανό είναι να συμβεί αυτό; Τουλάχιστον 51%, λένε οι αμερικανοί επιστήμονες, αλλά το ποσοστό μπορεί να ανέβει στο καθόλου ευκαταφρόνητο 55% ή και στο 60%, ανάλογα με τον τρόπο που ρίχνει το νόμισμα στον αέρα αυτός που παίζει. Συνεπώς, δεν έχουμε να κάνουμε με ένα παιγνίδι καθαρής τύχης, αλλά με ένα παιγνίδι στο οποίο υπεισέρχονται κι άλλοι παράγοντες.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η έκβαση δεν έχει να κάνει τόσο με το πόσο ψηλά πετάγεται το νόμισμα, την ταχύτητα και την φορά του ανέμου κατά τη στιγμή της ρίψης, την θερμοκρασία κλπ., όσο με τον τρόπο της ρίψης, ώστε το νόμισμα να μείνει στον αέρα περισσότερη ώρα στην πλευρά με την οποία ξεκίνησε, κάτι που αυξάνει τις πιθανότητες να προσγειωθεί και στην ίδια πλευρά.

Τα πειράματα ρίψης νομίσματος που βιντεοσκοπήθηκαν, έδειξαν ότι το νόμισμα που πετιέται στον αέρα, δεν περιστρέφεται απλώς γύρω από το άξονά του, αλλά παράλληλα στριφογυρίζει σαν "φρίζμπι". Όσο περισσότερο στριφογυρίζει σαν "φρίζμπι" (κάτι που εξαρτάται κυρίως από την κίνηση του δάχτυλου που εκτόξευσε το νόμισμα στον αέρα), τόσο πιο πολύ μένει από πάνω η ίδια πλευρά με την οποία ξεκίνησε το νόμισμα το "ταξίδι" του. Μια σκληρή επιφάνεια προσγείωσης (π.χ. ένα ξύλινο τραπέζι) μπορεί, μετά την πρόσκρουση σε αυτό, να φέρει τα πάνω-κάτω στο νόμισμα, αλλά μια μαλακή επιφάνεια (π.χ. γρασίδι) είναι πιθανότερο να υποδεχτεί μαλακά και έτσι να συγκρατήσει από πάνω την ίδια επιφάνεια του νομίσματος.

Συνεπώς, το κλειδί, κατά τους ερευνητές, είναι να βλέπει κανείς ποια πλευρά του νομίσματος είναι ορατή, πριν ριχτεί στον αέρα. Ας το έχουν υπόψη τους όσοι ρίχνουν "κορώνα-γράμματα", για παράδειγμα διαιτητές και παίκτες σε ένα παιγνίδι.

Η πρωτότυπη έρευνα έγινε από την καθηγήτρια Στατιστικής του Στάνφορντ Σούζαν Χολμς, τον σύζυγό της Πέρσι Ντιακόνις (πρώην «μάγο» και νυν καθηγητή μαθηματικών και στατιστικής του Στάνφορντ) και τον καθηγητή μαθηματικών Ρίτσαρντ Μοντγκόμερι του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας.

Αυξάνονται οι σεξουαλικές επιθέσεις γυναικών σε παιδιά

Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο αριθμός των γυναικών που κακοποιούν σεξουαλικά παιδιά έχει αυξηθεί τα πέντε τελευταία χρόνια, ανακοίνωσε σήμερα βρετανική φιλανθρωπική οργάνωση.
Η οργάνωση ChildLine ανακοίνωσε ότι έχει παρατηρηθεί αύξηση κατά 132% των πληροφοριών για σεξουαλική κακοποίηση από γυναίκες στην τηλεφωνική γραμμή βοηθείας, σε σύγκριση με το 27% για το ίδιο πρόβλημα από άνδρες, την ίδια περίοδο πριν από πέντε χρόνια.
" Οι περισσότερες καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση στο ChildLine προέρχονται από κορίτσια που δηλώνουν ότι δέχθηκαν επίθεση από άτομα του αντιθέτου φύλου", ωστόσο "υπάρχει συνεχώς αυξανόμενος αριθμός σεξουαλικών επιθέσεων από γυναίκες.
Πολλοί θα πάθουν σοκ ανακαλύπτοντας ότι μια γυναίκα- ακόμα και μητέρα- μπορεί να κακοποιήσει σεξουαλικά ένα παιδί.
Αλλά γίνεται", αναφέρει η ανακοίνωση της οργάνωσης.
Η Βρετανία έμεινε άναυδη από το συνεχώς αυξανόμενο αριθμό των υποθέσεων κακοποίησης από γυναίκες τους τελευταίους μήνες.
Τον περασμένο μήνα η Βανέσα Τζορτζ, μια βρεφονηπιοκόμος και μητέρα δύο παιδιών παραδέχθηκε σειρά σεξουαλικών κακοποιήσεων και προβολής άσεμνων εικόνων σε παιδιά.
Στην έκθεση της οργάνωσης αναφέρεται ότι πέρυσι 2.142 παιδιά κατήγγειλαν ότι κακοποιήθηκαν από γυναίκες.
Στην ίδια έκθεση καταγράφεται ότι 1.311 δήλωσαν ότι κακοποιήθηκαν από τις μητέρες τους, 61% των κλήσεων βοηθείας ήταν γενικώς για σεξουαλική κακοποίηση από κάποια γυναίκα, ωστόσο οι διπλάσιες περιπτώσεις καταγγελιών καταγράφηκαν για σεξουαλική κακοποίηση από τον πατέρα.

Το στρες νωρίς στη ζωή αλλάζει τα γονίδια και έτσι δημιουργεί προβλήματα συμπεριφοράς

Μια τραυματική εμπειρία και γενικότερα το στρες νωρίς στη ζωή μπορεί να προκαλέσουν αλλαγές στα γονίδια και έτσι να οδηγήσουν σε προβλήματα συμπεριφοράς στο μέλλον, σύμφωνα με μια νέα γερμανική επιστημονική έρευνα, η οποία βασίστηκε σε πειράματα σε ποντίκια.


Η μελέτη, υπό τον Κρίστοφερ Μουργκατρόιντ του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής Μαξ Πλανκ του Μονάχου, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Nature Neuroscience", σύμφωνα με το BBC.

Οι επιστήμονες μελέτησαν τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του όψιμου άγχους στις ζωές των ποντικιών και διαπίστωσαν ότι τα στρεσαρισμένα πειραματόζωα παρήγαγαν αυξημένες ορμόνες που οδηγούσαν σε αλλαγές στην έκφραση των γονιδίων τους, κάτι που με τη σειρά της προκαλούσε μεταβολές στη συμπεριφορά τους στη διάρκεια της μετέπειτα ζωής τους.

Η έρευνα ανέλυσε με λεπτομέρεια, σε μοριακό επίπεδο, πώς ακριβώς οι τραυματικές και αγχογόνες εμπειρίες από πολύ νωρίς στη ζωή μπορούν να "αναπρογραμματίσουν" γονιδιακά τη συμπεριφορά των ενηλίκων, ρίχνοντας έτσι φως στο βιοχημικό μηχανισμό με βάση τον οποίο το στρες και το ψυχικό τραύμα μπορεί να προκαλέσουν μια σειρά από ψυχολογικά και νοητικά προβλήματα αργότερα.

Μεταξύ άλλων, οι ερευνητές διαχώρισαν τα νεογέννητα ποντίκια από τις μητέρες τους επί τρεις ώρες την ημέρα για διάστημα δέκα ημερών, ώστε αυτά να αισθανθούν εγκαταλειμμένα. Όπως διαπιστώθηκε στη συνέχεια, τα ζώα αυτά έδειξαν μικρότερη ικανότητα να τα βγάζουν πέρα με δύσκολες καταστάσεις στη ζωή τους και είχαν χειρότερη μνήμη.

Οι αλλαγές αυτές στη συμπεριφορά τους ήσαν "επιγενετικού" χαρακτήρα, δηλαδή προήλθαν από τις αλλαγές στο DNA τους. Οι αλλαγές κυρίως οφείλονταν στις επιπτώσεις του άγχους στο γονίδιο που ρυθμίζει την ορμόνη του στρες βασοπρεσίνη, με συνέπεια να παράγονται μεγαλύτερες ποσότητες από αυτήν αργότερα στη ζωή.

Τα ανώτερα από το φυσιολογικό επίπεδα της βασοπρεσίνης ήσαν η βασική αιτία για τα κατοπινά προβλήματα συμπεριφοράς και μνήμης των πειραματόζωων. Όταν τα τελευταία έπαιρναν ένα φάρμακο που μπλοκάρει την παραγωγή αυξημένης βασοπρεσίνης, η συμπεριφορά και η μνήμη τους επέστρεφε στο φυσιολογικό.

Οι ερευνητές θεωρούν ότι μια ανάλογη διαδικασία λαμβάνει χώρα και στους ανθρώπους, οι οποίοι νωρίς στη ζωή τους υπέστησαν κάποια τραυματική ψυχική εμπειρία (κακοποίηση, εγκατάλειψη κ.α.) ή που έζησαν σε καθεστώς μεγάλου στρες, με συνέπεια αργότερα να αναπτύξουν κατάθλιψη ή άλλα προβλήματα.

Τα φυτά εσωτερικού χώρου σώσουν ζωές

Τα φυτά εσωτερικού χώρου όχι μόνο ομορφαίνουν τους χώρους διαβίωσης και εργασίας, αλλά μπορούν επίσης να συνεισφέρουν ουσιαστικά στην υγεία των ανθρώπων, ακόμα και να σώσουν ζωές, μειώνοντας δραστικά το επίπεδο άγχους και παράλληλα απορροφώντας την μόλυνση του εσωτερικού αέρα, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική έρευνα.

Η μελέτη, υπό τον καθηγητή Στάνλεϊ Κέις του πανεπιστημίου της Τζιόρτζια, που δημοσιεύτηκε στο φυτοκομικό περιοδικό HortScience, σύμφωνα με τη βρετανική "Τέλεγκραφ", ξεχώρισε πέντε "σούπερ" φυτά εσωτερικού χώρου, τα οποία συστήνει σε κάθε σπίτι και γραφείο για καθάρισμα του αέρα. Είναι ο κόκκινος κισσός (Hemigraphis alternata), o αγγλικός κισσός (Hedera helix), η χόγια (Hoya carnosa), o ασπάραγος (Asparagus fern) και ο τηλέγραφος (Tradescantia pallida).

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η μόλυνση του αέρα των κλειστών χώρων αποτελεί σοβαρό πρόβλημα που ευθύνεται για πάνω από 1,6 εκατ. θανάτους παγκοσμίως κάθε χρόνο. Ο εσωτερικός αέρας είναι μέχρι και 12 φορές πιο μολυσμένος σε σχέση με τον εξωτερικό σε μερικές περιοχές. Η ποιότητα του αέρα στο εσωτερικό των κτιρίων υποβαθμίζεται από διάφορες χημικές ουσίες, όπως χρώματα, κόλλες, διαλυτικά, επιστρώσεις, οικοδομικά υλικά κ.α. Ο συνδυασμός όλων των παραπάνω δημιουργεί μια σειρά από πτητικές οργανικές ουσίες που προκαλούν ασθένειες σε πολλούς ανθρώπους.

Oι αμερικανοί φυτοκόμοι έκαναν πειράματα με διάφορα διακοσμητικά φυτά εσωτερικού χώρου για να ελέγξουν την ικανότητά τους να απορροφούν αυτές τις επιβλαβείς πτητικές χημικές ουσίες. Διαπίστωσαν ότι ειδικά μερικά φυτά είναι πιο ικανά στο να καθαρίζουν τον εσωτερικό αέρα και έτσι να βελτιώνουν την υγεία των ανθρώπων, αλλά και την παραγωγικότητα των εργαζομένων στα γραφεία.

Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι απλώς και μόνο η τοποθέτηση διακοσμητικών φυτών σε ένα εσωτερικό χώρο μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα του εσωτερικού αέρα, αλλά και να αυξήσει τις πωλήσεις μιας επιχείρησης.

Το κόστος ανάγνωσης του ανθρώπινου γονιδιώματος έπεσε μόλις στα 3.000 ευρώ

Το κόστος ανάγνωσης του DNA ενός ανθρώπου συνεχώς πέφτει. Η ιδιωτική μη εισηγμένη αμερικανική εταιρία βιοτεχνολογίας Complete Genomics, χρησιμοποιώντας μια νέα τεχνολογία, ανακοίνωσε ότι "διάβασε" πλήρως το γονιδίωμα τριών ανθρώπων με κόστος περίπου 4.400 δολάρια (3.000 ευρώ) για το καθένα.

Η σχετική ανακοίνωση έγινε στο περιοδικό Science, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία. Η αδιανόητη μέχρι πρόσφατα μείωση του κόστους ανοίγει το δρόμο για την ανίχνευση των γονιδίων που αποτελούν την αιτία διαφόρων ασθενειών.

Το 2000, όταν διαβάστηκε για πρώτη φορά το γονιδίωμα, το κόστος ανάγνωσής του ήταν 100 εκατομμύρια δολάρια (!), το 2007 έπεσε στο 1 εκατ. δολ., το 2008 στα 60.000 δολάρια και φέτος πια στα 4.400 δολάρια.

Χάρη στη νέα τεχνολογία, η Complete Genomics εκτιμά ότι θα μπορεί σύντομα να "διαβάζει" ένα πλήρες ανθρώπινο γονιδίωμα σε μόνο μια μέρα, επιτρέποντας έτσι σε πολλούς ασθενείς να αναζητήσουν στα γονίδιά τους την αιτία των ασθενειών τους.

Οι ειδικοί χαιρέτισαν ως εντυπωσιακά τα αποτελέσματα της τεχνολογίας της εταιρίας, επεσήμαναν πάντως ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία εμφανίζει ένα λάθος ανά 100.000 βάσεις. Με δεδομένο ότι το ανθρώπινο γονιδίωμα περιέχει περίπου 3 δισ. "γράμματα" (βάσεις), μπορεί να υπάρχουν περίπου 30.000 λάθη στην ανάγνωση ενός γονιδιώματος, συνεπώς υπάρχουν ακόμα περιθώρια για νέες τεχνικές που να είναι πιο γρήγορες, πιο φθηνές και παράλληλα πιο ακριβείς.

'Αλλοι επιστήμονες διευκρινίζουν ότι άλλο πράγμα είναι οι επιστήμονες να αποκωδικοποιούν το γονιδίωμα ενός ανθρώπου και τελείως άλλο να μπορούν να κάνουν κάτι ωφέλιμο με αυτό. Συχνά η ανάγνωση του ίδιου γονιδιώματος οδηγεί σε διαφορετικές επιστημονικές προβλέψεις για τον κίνδυνο μελλοντικών ασθενειών.

Οι πολύ πλούσιοι μπορεί να εξελιχτούν σε ξεχωριστό ανθρώπινο είδος, σύμφωνα με αμερικανό μελλοντολόγο

Η ελίτ του πλούτου μπορεί να εξελιχτεί σταδιακά σε ένα τελείως ξεχωριστό ανθρώπινο είδος, χάρη στην αξιοποίηση των εξελίξεων στη βιοτεχνολογία και τη ρομποτική, σύμφωνα με τον αμερικανό μελλοντολόγο Πολ Σάφο, αγαπημένο παιδί της "Σίλικον Βάλεϊ" στην Καλιφόρνια, της κοιλάδας-ατμομηχανής του παγκόσμιου τεχνολογικού πολιτισμού.


Οι πολύ πλούσιοι, εκμεταλλευόμενοι τις πιο προχωρημένες τεχνολογικές εξελίξεις, μπορεί να μετατραπούν σε κυβερνο-ανθρώπους (cyborgs). Στο μέλλον, οι άνθρωποι -και ακόμη περισσότερο οι πλούσιοι- θα μπορούν να αναπτύσσουν τα δικά τους σωματικά όργανα για αντικατάσταση των προβληματικών, να παίρνουν φάρμακα "κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους" και, χάρη στη γενετική, να αποφεύγουν τις κληρονομικές ασθένειες ή και να βελτιώνουν τα γονίδιά τους, πιστεύει, σύμφωνα με τους "Τάιμς του Λονδίνου", ο Σάφο, ο κατ' εξοχήν άνθρωπος στον οποίο προσφεύγουν οι πάντες για να πάρουν μια εκτίμηση αναφορικά με το πώς θα επηρεάσει η τεχνολογία την κοινωνία στο μέλλον.

Ο μελλοντολόγος -πρώην διευθυντής του Ινστιτούτου του Μέλλοντος και νυν καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, καθώς επίσης σύμβουλος του Φόρουμ του Νταβός και πολλών μεγάλων εταιριών- προβλέπει έναν κόσμο που θα αποτελεί ένα αμάλγαμα τεχνολογίας και βιολογίας. Αν και αυτή η αλλαγή θα πάρει δεκαετίες για να πάρει σάρκα και οστά γύρω μας, πολύ πιο σύντομα θα έχει φτάσει η ώρα των ρομπότ, τα οποία θα γίνουν πανταχού παρόντα, κάνοντας τις αγγαρείες και τις βαριές δουλειές, ενώ τα αυτοκίνητα-ρομπότ θα κυκλοφορούν…μόνα τους, απαλλάσσοντας τους ανθρώπους από το βάσανο της οδήγησης.

Ο Σάφο προειδοποιεί ότι οι όποιες δραματικές βελτιώσεις συμβούν στο μέλλον, θα αποτελέσουν "κοινωνικό δυναμίτη", καθώς θα είναι διαθέσιμες μόνο για τους πλούσιους, πράγμα που θα οδηγήσει σταδιακά όχι μόνο σε ένα νέο ταξικό χάσμα, αλλά θα έχει και εξελικτικές συνέπειες, με τους σούπερ-πλούσιους να μετατρέπονται σε ένα νέο ξεχωριστό είδος ανθρώπων, αφήνοντας πίσω τους, ταξικά και εξελικτικά, τους φτωχούς (για την μεσαία τάξη η κατάσταση παραμένει ασαφής…). Όπως εκτιμά, είναι πολύ πιθανό ότι στο μέλλον οι πλούσιοι θα ζουν κατά μέσο όρο 20 χρόνια περισσότερα από τους φτωχούς, έχοντας τη δυνατότητα να κληρονομήσουν συγκριτικά ακόμα περισσότερα πλεονεκτήματα στα παιδιά τους, διευρύνοντας έτσι συνεχώς την "ψαλίδα" με τις κατώτερες τάξεις.

Σύμφωνα με τον Σάφο, ανέκαθεν οι άνθρωποι εφεύρισκαν νέες τεχνολογίες, τις οποίες στη συνέχεια χρησιμοποιούσαν για να επανεφεύρουν τον εαυτό τους. Κάθε 30 χρόνια περίπου, ένα τεχνολογικό κύμα σαρώνει την ανθρωπότητα. Στην αρχή του 20ού αιώνα ήταν η χημεία, μετά η φυσική και η ατομική βόμβα-ενέργεια. Στη δεκαετία του ΄50 ήταν οι πύραυλοι και η ηλεκτρονική (τρανζίστορ), του ΄80 οι υπολογιστές και το διαδίκτυο και τώρα η γενετική και η βιοτεχνολογία. Όπως εκτιμά, η άνοδος της βιολογίας θα αλλάξει δραστικά τον τρόπο που οι άνθρωποι βλέπουν τον κόσμο και σκέφτονται γι' αυτόν, επηρεάζοντας ακόμα και το λεξιλόγιό μας (π.χ. οι υπολογιστές ήδη περιγράφονται ως "οργανισμοί" και οι εταιρίες ως "οικολογίες").

Ο Σάφο προβλέπει ότι οι επιπτώσεις αυτών των εξελίξεων στο περιβάλλον, την οικονομία και την κοινωνία θα προκαλέσουν διεθνή αναταραχή, υποβάθμιση του ρόλου του έθνους-κράτους και μια διαρκή σύγκρουση ανάμεσα δύο βασικά "στρατόπεδα": τους απαισιόδοξους "δρυίδες" (που τάσσονται υπέρ του ελέγχου της τεχνολογίας και της επιστροφής σε ένα πιο ανθρώπινο παρελθόν) και τους αισιόδοξους τεχνοκράτες-μηχανικούς (που τάσσονται υπέρ της συνεχούς τεχνολογικής προόδου). Ο ίδιος διευκρίνισε ότι υποστηρίζει μια ενδιάμεση λύση, που θα συμβιβάζει αυτές τις δύο αντιμαχόμενες παρατάξεις.

Οι απόψεις αυτές έρχονται να προστεθούν σε εκείνες ενός άλλου διάσημου αμερικανού μελλοντολόγου, του Ρέι Κουρτσβάιλ, ο οποίος πρόσφατα δήλωσε ότι μέσα σε 20 χρόνια το πολύ οι άνθρωποι θα έχουν πετύχει την αθανασία!