Αυξάνονται οι αυτοκτονίες στην Ιαπωνία εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και τον Απρίλιο ξεπέρασαν τις εκατό κάθε ημέρα.
"Είναι το τέλος του οικονομικού έτους και οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης δημιουργούν αυτήν την κατάσταση", δήλωσε ο Γιασουγιούκι Σιμίζου, επικεφαλής της οργάνωσης Lifelink, που στόχο έχει την πρόληψη των αυτοκτονιών.
Ο μέσος όρος αυτοκτονιών στην Ιαπωνία είναι από τους υψηλότερους στον αναπτυγμένο κόσμο με 24 αυτοκτονίες ανά 100.00 ανθρώπους τα τελευταία χρόνια, σε σύγκριση με 11 στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τον Απρίλιο σημειώθηκε αύξηση 6% του αριθμού των αυτοκτονιών σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα την περασμένη χρονιά, σύμφωνα με στοιχεία της αστυνομίας.
"Το πρόβλημα είναι ότι θεωρείται αναμενόμενο οι άνθρωποι που χάνουν τη δουλειά τους να αυτοκτονούν.
Πρέπει να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις που θα βοηθήσουν τους ανέργους να μένουν ζωντανοί", επισημαίνει ο Σιμίζου, ζητώντας από την αστυνομία, ως πρώτο βήμα, να δημοσιοποιεί λεπτομερείς πληροφορίες για τις αυτοκτονίες.
Οι άνδρες μέσης ηλικίας είναι αυτοί που κινδυνεύουν περισσότερο, αν και τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί ο αριθμός των νεώτερων ανθρώπων που αυτοκτονούν.
Περισσότεροι από 30.000 Ιάπωνες αυτοκτονούν κάθε χρόνο.
Η Εθνική Αστυνομική Υπηρεσία άρχισε την περασμένη χρονιά να δημοσιεύει μηνιαίες στατιστικές αυτοκτονιών, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει το πρόβλημα.
May 25, 2009
Η διαφορά των γονιδίων κάνει τη διαφορά στο γάμο
Όταν πρόκειται να διαλέξουν μόνιμο σύντροφο και ακόμα περισσότερο να τον παντρευτούν, τα δύο αντίθετα φύλα έλκονται από τις διαφορές τους, καθώς υποσυνείδητα είναι πιο πιθανό να διαλέξουν ταίρι με γονίδια διαφορετικά από τα δικά τους, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα.
Η μελέτη, η οποία δείχνει ότι πιθανότατα υπάρχει ένας βιολογικός-γενετικός μηχανισμός που ελέγχει τη σεξουαλική έλξη ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, διαπίστωσε ότι τα παντρεμένα ζευγάρια είναι πιθανότερο να έχουν περισσότερες διαφορές σε ένα τμήμα του DNA τους, που ρυθμίζει το ανοσοποιητικό σύστημά τους, από ό,τι αν το "ζευγάρωμα" είχε γίνει απολύτως στην τύχη. Πιθανώς πρόκειται για μια αρχέγονη εξελικτική στρατηγική των ανθρώπων, ώστε να εξασφαλίσουν πιο υγιείς απογόνους, αφού η γονιδιακή ποικιλία αποτελεί επιβιωσιακό και ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
Η έρευνα έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου Παράνα της Βραζιλίας, υπό την Μαρία ντα Γκράθα Μπικάλχο, και τα αποτελέσματά της θα παρουσιαστούν σήμερα σε διεθνές συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Ανθρώπινης Γενετικής στη Βιέννη, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ και την εφημερίδα Independent.
Σύμφωνα με την υπεύθυνη ερευνήτρια, "αν και υπάρχει η τάση να νομίζουμε ότι οι άνθρωποι διαλέγουν τους συντρόφους τους, επειδή έχουν ομοιότητες, η έρευνά μας δείχνει καθαρά ότι είναι οι διαφορές που φέρνουν την επιτυχή αναπαραγωγή και ότι η υποσυνείδητη ώθηση να έχουμε υγιή παιδιά, είναι σημαντική όταν διαλέγουμε σύντροφο". Ξεκαθάρισε πάντως ότι και άλλοι λόγοι (π.χ. πολιτισμικοί) παίζουν ρόλο στην επιλογή συντρόφου και διευκρίνισε πως δεν συμφωνεί με την θεωρία ότι αν ένα πρόσωπο έχει ένα συγκεκριμένο γονίδιο, αυτό θα καθορίσει τη συμπεριφορά του.
Οι επιστήμονες δεν είναι ακόμα βέβαιοι ποια είναι εκείνα τα σωματικά σημάδια που "εκπέμπουν" οι άνθρωποι, ώστε να ελκύσουν το πρόσωπο του αντίθετου φύλου, που έχει γονιδιακές διαφορές. Ίσως, μεταξύ άλλων, παίζουν ρόλο η ξεχωριστή μυρωδιά του σώματος (φερομόνες) ή η κατατομή και η συμμετρία του προσώπου.
Η έρευνα σύγκρινε γενετικά δεδομένα από 90 παντρεμένα ζευγάρια με ανάλογα δεδομένα από 152 τυχαία "ζευγαρωμένα" ζευγάρια (που δηλαδή δεν αποτελούν πραγματικούς συντρόφους στη ζωή) και διαπίστωσε ότι τα πρώτα (τα παντρεμένα) έχουν σημαντικά περισσότερες διαφορές στα γονίδια που ρυθμίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα (το λεγόμενο "μείζον σύμπλεγμα ιστοσυμβατότητας"). Οι γονείς με ανόμοια γονίδια στον κρίσιμο τομέα του ανοσοποιητικού, παρέχουν στα παιδιά τους αυξημένες πιθανότητες απόκρουσης των μολύνσεων.
Η μελέτη, η οποία δείχνει ότι πιθανότατα υπάρχει ένας βιολογικός-γενετικός μηχανισμός που ελέγχει τη σεξουαλική έλξη ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, διαπίστωσε ότι τα παντρεμένα ζευγάρια είναι πιθανότερο να έχουν περισσότερες διαφορές σε ένα τμήμα του DNA τους, που ρυθμίζει το ανοσοποιητικό σύστημά τους, από ό,τι αν το "ζευγάρωμα" είχε γίνει απολύτως στην τύχη. Πιθανώς πρόκειται για μια αρχέγονη εξελικτική στρατηγική των ανθρώπων, ώστε να εξασφαλίσουν πιο υγιείς απογόνους, αφού η γονιδιακή ποικιλία αποτελεί επιβιωσιακό και ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
Η έρευνα έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου Παράνα της Βραζιλίας, υπό την Μαρία ντα Γκράθα Μπικάλχο, και τα αποτελέσματά της θα παρουσιαστούν σήμερα σε διεθνές συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Ανθρώπινης Γενετικής στη Βιέννη, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ και την εφημερίδα Independent.
Σύμφωνα με την υπεύθυνη ερευνήτρια, "αν και υπάρχει η τάση να νομίζουμε ότι οι άνθρωποι διαλέγουν τους συντρόφους τους, επειδή έχουν ομοιότητες, η έρευνά μας δείχνει καθαρά ότι είναι οι διαφορές που φέρνουν την επιτυχή αναπαραγωγή και ότι η υποσυνείδητη ώθηση να έχουμε υγιή παιδιά, είναι σημαντική όταν διαλέγουμε σύντροφο". Ξεκαθάρισε πάντως ότι και άλλοι λόγοι (π.χ. πολιτισμικοί) παίζουν ρόλο στην επιλογή συντρόφου και διευκρίνισε πως δεν συμφωνεί με την θεωρία ότι αν ένα πρόσωπο έχει ένα συγκεκριμένο γονίδιο, αυτό θα καθορίσει τη συμπεριφορά του.
Οι επιστήμονες δεν είναι ακόμα βέβαιοι ποια είναι εκείνα τα σωματικά σημάδια που "εκπέμπουν" οι άνθρωποι, ώστε να ελκύσουν το πρόσωπο του αντίθετου φύλου, που έχει γονιδιακές διαφορές. Ίσως, μεταξύ άλλων, παίζουν ρόλο η ξεχωριστή μυρωδιά του σώματος (φερομόνες) ή η κατατομή και η συμμετρία του προσώπου.
Η έρευνα σύγκρινε γενετικά δεδομένα από 90 παντρεμένα ζευγάρια με ανάλογα δεδομένα από 152 τυχαία "ζευγαρωμένα" ζευγάρια (που δηλαδή δεν αποτελούν πραγματικούς συντρόφους στη ζωή) και διαπίστωσε ότι τα πρώτα (τα παντρεμένα) έχουν σημαντικά περισσότερες διαφορές στα γονίδια που ρυθμίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα (το λεγόμενο "μείζον σύμπλεγμα ιστοσυμβατότητας"). Οι γονείς με ανόμοια γονίδια στον κρίσιμο τομέα του ανοσοποιητικού, παρέχουν στα παιδιά τους αυξημένες πιθανότητες απόκρουσης των μολύνσεων.
May 22, 2009
Το στρες ενοχοποιείται για τις αυτοάνοσες θυρεοειδοπάθειες
To στρες ενοχοποιείται για την εμφάνιση των αυτοάνοσων θυρεοειδοπαθειών, οι οποίες τα τελευταία χρόνια φαίνεται να αποτελούν την συντριπτική πλειονότητα των παθήσεων του θυρεοειδούς. Ενώ η ιωδιοπενία αποτελούσε τον κύριο παράγοντα μορφολογικών και λειτουργικών διαταραχών του θυρεοειδή, φαίνεται πως τα πράγματα άλλαξαν ριζικά. Οι αυτοάνοσες θυρεοειδοπάθειες, όπως η χρόνια θυρεοειδίτιδα Hashimoto, ο υπερθυρεοειδισμός Graves και η θυρεοειδίτιδα της λοχείας, είναι πλέον οι πιο συχνές αυτοάνοσες διαταραχές και προσβάλλουν σχεδόν το 5% του συνολικού πληθυσμού.
«Πολλοί αιτιολογικοί παράγοντες, εξωγενείς και ενδογενείς, έχουν ενοχοποιηθεί για την καταιγίδα της εμφάνισης θυρεοειδικής αυτοανοσίας, όπως το ίδιο το ιώδιο σε μεγάλες δόσεις, διάφοροι περιβαλλοντικοί παράγοντες, φάρμακα, η κληρονομική προδιάθεση κ.α. Ωστόσο, κεντρικό ρόλο στην εμφάνιση αυτών των νοσημάτων σε κληρονομικά προδιατεθειμένα, και μη, άτομα, κατέχει το επίμονο στρες, αυτό δηλαδή το οποίο δεν μπορεί να το διαχειρισθεί ή να το εκλογικεύσει το άτομο και κυρίως το λεγόμενο ψυχοκοινωνικό στρες», επισήμανε ο ενδοκρινολόγος-επιμελητής ενδοκρινολογικής κλινικής του Νοσοκομείου «Παναγία», Νικόλαος Ποντικίδης, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με αφορμή την 25 Μαϊου, Πανευρωπαϊκή Ημέρα Θυρεοειδούς.
Όπως έχουν καταδείξει πολλές έρευνες, όπως αυτή της επιστημονικής ομάδας του Έλληνα καθηγητή Χρούσου, στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ, στη διάρκεια του στρες και στην προσπάθεια, που καταβάλλει ο οργανισμός για να αντιμετωπίσει τον επερχόμενο κίνδυνο, αυξάνονται δύο σημαντικές ορμόνες των επινεφριδίων, η κορτιζόλη και οι κατεχολαμίνες (αδρεναλίνη, νοραδρεναλίνη). Οι ορμόνες αυτές έχουν ως αποτέλεσμα να διαταράσσεται η κυτταρική και χυμική ανοσία, μέσω ενός πολύπλοκου καταρράκτη αντιδράσεων. Ανάλογα με τις περιστάσεις, είτε υπερτερεί η πρώτη και καταστρέφονται κύτταρα, είτε υπερτερεί η χυμική ανοσία και διεγείρονται τα κύτταρα, όπως στην περίπτωση π.χ. του υπερθυρεοειδισμού.
«Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι βιώνουν αιφνίδια εμφάνιση υπερθυρεοειδισμού και υποθυρεοειδισμού ή και άλλων νοσημάτων, έπειτα από έντονα στρεσογόνα γεγονότα της ζωής τους όπως χωρισμός, θάνατος, οικονομική στενότητα κ.λπ. Μάλιστα, υπάρχουν δημοσιεύσεις αύξησης των ποσοστών του υπερθυρεοειδισμού και σε περιόδους πολέμου, όπως π.χ. στη Σερβία μεταξύ 1992-1995, όπου διαπιστώθηκε μεγάλη και απότομη αύξηση νέων επεισοδίων», πρόσθεσε ο κ. Ποντικίδης.
----------------------------
Η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια
----------------------------
Η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια, μια αυτοάνοση διαταραχή της οποίας ο ακριβής παθογενετικός μηχανισμός δεν έχει πλήρως διευκρινισθεί, αποτελεί τη συχνότερη εξωθυρεοειδική εκδήλωση της νόσου του Graves, που, στη σοβαρότερη μορφή της, επιδεινώνει την ποιότητα ζωής των ασθενών. Χαρακτηρίζεται από αύξηση του όγκου των εξοφθάλμιων μυών, καθώς και του οπισθοβολβικού λιπώδους και συνδετικού ιστού.
Ποσοστό περίπου 5% από τους ασθενείς με νόσο του Graves πάσχουν από πολύ σοβαρή θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια. Οι άνδρες φαίνεται ότι εμφανίζουν σοβαρότερα προβλήματα σε σχέση με τις γυναίκες. Ενδιαφέρον έχει ότι η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια μπορεί να εμφανίζεται πριν, ταυτόχρονα, ή μετά, από την εμφάνιση της κυρίας νόσου (νόσος του Graves). Στις ήπιες μορφές, αφού κάνει τον κύκλο της, σε ένα μεγάλο ποσοστό βελτιώνεται αυτόματα, ενώ ποσοστό περίπου 5% με σοβαρή νόσο χρειάζεται θεραπευτική αντιμετώπιση για να αποφευχθούν η οπτική νευρίτιδα και η τύφλωση», επισήμανε ο διευθυντής ενδοκρινολογικής κλινικής του Νοσοκομείου «Παναγία», Γεράσιμος Κρασσάς.
Υπάρχουν τρεις βασικοί τρόποι αντιμετώπισης της νόσου. Φαρμακευτική, ακτινοβόληση των κόγχων και χειρουργική. Το βασικό φάρμακο για την αντιμετώπιση της σοβαρής οφθαλμοπάθειας είναι η κορτιζόνη, η οποία σήμερα χορηγείται ενδοφλεβίως. Η φαρμακευτική θεραπεία έχει ευνοϊκά αποτελέσματα σε ποσοστό 60-65% των αρρώστων. Τελευταία, δοκιμάζονται νέα φάρμακα, όπως η ριτουξιμπάμη και πεντοξυφιλίνη. Η πεντοξυφιλίνη δοκιμάσθηκε σε μία μεγάλη πανευρωπαϊκή πολυκεντρική μελέτη, τα αποτελέσματα της οποίας θα δημοσιευθούν πολύ σύντομα.
--------------------------
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς
--------------------------
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι ο πιο συχνός καρκίνος των ενδοκρινών αδένων, προσβάλλει όλες τις ηλικίες και κυρίως τις γυναίκες. Συνήθως αναπτύσσεται σε προϋπάρχοντες όζους του θυρεοειδή, που είναι συχνοί στον υγιή πληθυσμό, είναι κατά κανόνα ασυμπτωματικός και έχει καλή πρόγνωση.
Τα μικροκαρκινώματα και διαμέτρου μικρότερης του ενός εκατοστού και τα περισσότερα, δεν εξελίσσονται σε κλινικό καρκίνο. Περιβαντολογικοί και γενετικοί παράγοντες πιστεύεται ότι συμμετέχουν στον κίνδυνο για εμφάνιση καρκίνου του θυρεοειδή.
«Η μόνη σαφής αιτιολογία φαίνεται ότι είναι η έκθεση σε εξωτερική ακτινοβολία, κατά τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Η επίδραση και άλλων παραγόντων, εκτός της ακτινοβολίας, είναι πιθανά απαραίτητη για να γίνει ο καρκίνος κλινικά εμφανής. Με δεδομένη την 3πλάσια επίπτωση του καρκίνου στις γυναίκες, διάφορες επιδημιολογικές μελέτες έχουν ελέγξει την πιθανή συσχέτισή του με παράγοντες αναπαραγωγής και ορμόνες. Αυξημένος δείκτης μάζας σώματος στις γυναίκες συνδέεται άμεσα με εμφάνιση καρκίνου του θυρεοειδή», ανέφερε η ενδοκρινολόγος, διευθύντρια ενδοκρινολογικής κλινικής του Θεαγενείου Νοσοκομείου, Καλλιόπη Παζαϊτου.
Τις τελευταίες δεκαετίες η συχνότητά του αυξήθηκε στις βιομηχανοποιημένες χώρες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αύξηση αφορά το θηλώδες καρκίνωμα και κυρίως όγκους μικρότερους από ένα εκατοστό, ενώ οι υπόλοιποι ιστολογικοί τύποι δεν εμφάνισαν σημαντική αύξηση. Η αύξηση δεν συνοδεύεται και από αύξηση των θανάτων.
«Τα τελευταία δύο χρόνια ξεκινήσαμε μια φιλόδοξη προσπάθεια καταγραφής του εν λόγω καρκίνου στην ενδοκρινολογική κλινική του Θεαγενείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, που αποτελεί κέντρο αναφοράς της νόσου για τη Βόρειο Ελλάδα. Από μια πρώτη εκτίμηση των αποτελεσμάτων φαίνεται ότι ο καρκίνος του θυρεοειδή έχει υπερδιπλασιασθεί την τελευταία δεκαετία. Είναι πολύ πιθανό η αύξηση αυτή να διαπιστώνεται, επειδή υπάρχουν ακριβέστερες μεθόδοι διάγνωσης, όπως το υπερηχογράφημα και η βιοψία με λεπτή βελόνη», εξήγησε η κ. Παζαϊτου.
Να σημειωθεί ότι το υπερηχογράφημα εντοπίζει όζους μικρούς, ως 2 mm, δεν είναι όμως σε θέση να εντοπίσει με ακρίβεια τους όζους με καρκίνο. Έτσι, είναι πολύ πιο ευαίσθητο από τα δάκτυλα του εξεταστή, που ψηλαφούν όζους διαμέτρου μεγαλύτερης του ενός εκατοστού. Υπολογίζεται ότι 20% των ενηλίκων έχουν ψηλαφητό όζο και 67% όζο εμφανή στο υπερηχογράφημα. Ασθενείς στους οποίους διαγιγνώσκεται καρκίνος του θυρεοειδή με λεπτή βελόνη, όσο μικρός και αν είναι, οδηγούνται σε θυρεοειδεκτομή, προκειμένου να μην υπάρξουν επιπλοκές, όπως υποθυρεοειδισμός και εξάρτηση από τη θυροξίνη εφ΄όρου ζωής, υποπαραθυρεοειδισμός με εξάρτηση από ασβέστιο και βιταμίνη D, βλάβη στο λαρυγγικό νεύρο και δυσκολίες στη φώνηση.
Η θεραπεία του διαφοροποιημένου καρκίνου του θυρεοειδή είναι χειρουργική και σκοπός είναι να αφαιρεθεί κάθε καρκινική εστία. Μετεγχειρητικά, ένα μεγάλο μέρος ασθενών, που βρίσκονται σε κίνδυνο για υποτροπές ή μεταστάσεις, υποβάλλεται σε καταστροφή του θυρεοειδικού υπολείμματος με τη χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου, ενώ όλοι υπόκεινται σε θεραπεία με θυροξίνη εφ΄ όρου ζωής.
«Πολλοί αιτιολογικοί παράγοντες, εξωγενείς και ενδογενείς, έχουν ενοχοποιηθεί για την καταιγίδα της εμφάνισης θυρεοειδικής αυτοανοσίας, όπως το ίδιο το ιώδιο σε μεγάλες δόσεις, διάφοροι περιβαλλοντικοί παράγοντες, φάρμακα, η κληρονομική προδιάθεση κ.α. Ωστόσο, κεντρικό ρόλο στην εμφάνιση αυτών των νοσημάτων σε κληρονομικά προδιατεθειμένα, και μη, άτομα, κατέχει το επίμονο στρες, αυτό δηλαδή το οποίο δεν μπορεί να το διαχειρισθεί ή να το εκλογικεύσει το άτομο και κυρίως το λεγόμενο ψυχοκοινωνικό στρες», επισήμανε ο ενδοκρινολόγος-επιμελητής ενδοκρινολογικής κλινικής του Νοσοκομείου «Παναγία», Νικόλαος Ποντικίδης, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με αφορμή την 25 Μαϊου, Πανευρωπαϊκή Ημέρα Θυρεοειδούς.
Όπως έχουν καταδείξει πολλές έρευνες, όπως αυτή της επιστημονικής ομάδας του Έλληνα καθηγητή Χρούσου, στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ, στη διάρκεια του στρες και στην προσπάθεια, που καταβάλλει ο οργανισμός για να αντιμετωπίσει τον επερχόμενο κίνδυνο, αυξάνονται δύο σημαντικές ορμόνες των επινεφριδίων, η κορτιζόλη και οι κατεχολαμίνες (αδρεναλίνη, νοραδρεναλίνη). Οι ορμόνες αυτές έχουν ως αποτέλεσμα να διαταράσσεται η κυτταρική και χυμική ανοσία, μέσω ενός πολύπλοκου καταρράκτη αντιδράσεων. Ανάλογα με τις περιστάσεις, είτε υπερτερεί η πρώτη και καταστρέφονται κύτταρα, είτε υπερτερεί η χυμική ανοσία και διεγείρονται τα κύτταρα, όπως στην περίπτωση π.χ. του υπερθυρεοειδισμού.
«Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι βιώνουν αιφνίδια εμφάνιση υπερθυρεοειδισμού και υποθυρεοειδισμού ή και άλλων νοσημάτων, έπειτα από έντονα στρεσογόνα γεγονότα της ζωής τους όπως χωρισμός, θάνατος, οικονομική στενότητα κ.λπ. Μάλιστα, υπάρχουν δημοσιεύσεις αύξησης των ποσοστών του υπερθυρεοειδισμού και σε περιόδους πολέμου, όπως π.χ. στη Σερβία μεταξύ 1992-1995, όπου διαπιστώθηκε μεγάλη και απότομη αύξηση νέων επεισοδίων», πρόσθεσε ο κ. Ποντικίδης.
----------------------------
Η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια
----------------------------
Η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια, μια αυτοάνοση διαταραχή της οποίας ο ακριβής παθογενετικός μηχανισμός δεν έχει πλήρως διευκρινισθεί, αποτελεί τη συχνότερη εξωθυρεοειδική εκδήλωση της νόσου του Graves, που, στη σοβαρότερη μορφή της, επιδεινώνει την ποιότητα ζωής των ασθενών. Χαρακτηρίζεται από αύξηση του όγκου των εξοφθάλμιων μυών, καθώς και του οπισθοβολβικού λιπώδους και συνδετικού ιστού.
Ποσοστό περίπου 5% από τους ασθενείς με νόσο του Graves πάσχουν από πολύ σοβαρή θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια. Οι άνδρες φαίνεται ότι εμφανίζουν σοβαρότερα προβλήματα σε σχέση με τις γυναίκες. Ενδιαφέρον έχει ότι η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια μπορεί να εμφανίζεται πριν, ταυτόχρονα, ή μετά, από την εμφάνιση της κυρίας νόσου (νόσος του Graves). Στις ήπιες μορφές, αφού κάνει τον κύκλο της, σε ένα μεγάλο ποσοστό βελτιώνεται αυτόματα, ενώ ποσοστό περίπου 5% με σοβαρή νόσο χρειάζεται θεραπευτική αντιμετώπιση για να αποφευχθούν η οπτική νευρίτιδα και η τύφλωση», επισήμανε ο διευθυντής ενδοκρινολογικής κλινικής του Νοσοκομείου «Παναγία», Γεράσιμος Κρασσάς.
Υπάρχουν τρεις βασικοί τρόποι αντιμετώπισης της νόσου. Φαρμακευτική, ακτινοβόληση των κόγχων και χειρουργική. Το βασικό φάρμακο για την αντιμετώπιση της σοβαρής οφθαλμοπάθειας είναι η κορτιζόνη, η οποία σήμερα χορηγείται ενδοφλεβίως. Η φαρμακευτική θεραπεία έχει ευνοϊκά αποτελέσματα σε ποσοστό 60-65% των αρρώστων. Τελευταία, δοκιμάζονται νέα φάρμακα, όπως η ριτουξιμπάμη και πεντοξυφιλίνη. Η πεντοξυφιλίνη δοκιμάσθηκε σε μία μεγάλη πανευρωπαϊκή πολυκεντρική μελέτη, τα αποτελέσματα της οποίας θα δημοσιευθούν πολύ σύντομα.
--------------------------
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς
--------------------------
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι ο πιο συχνός καρκίνος των ενδοκρινών αδένων, προσβάλλει όλες τις ηλικίες και κυρίως τις γυναίκες. Συνήθως αναπτύσσεται σε προϋπάρχοντες όζους του θυρεοειδή, που είναι συχνοί στον υγιή πληθυσμό, είναι κατά κανόνα ασυμπτωματικός και έχει καλή πρόγνωση.
Τα μικροκαρκινώματα και διαμέτρου μικρότερης του ενός εκατοστού και τα περισσότερα, δεν εξελίσσονται σε κλινικό καρκίνο. Περιβαντολογικοί και γενετικοί παράγοντες πιστεύεται ότι συμμετέχουν στον κίνδυνο για εμφάνιση καρκίνου του θυρεοειδή.
«Η μόνη σαφής αιτιολογία φαίνεται ότι είναι η έκθεση σε εξωτερική ακτινοβολία, κατά τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Η επίδραση και άλλων παραγόντων, εκτός της ακτινοβολίας, είναι πιθανά απαραίτητη για να γίνει ο καρκίνος κλινικά εμφανής. Με δεδομένη την 3πλάσια επίπτωση του καρκίνου στις γυναίκες, διάφορες επιδημιολογικές μελέτες έχουν ελέγξει την πιθανή συσχέτισή του με παράγοντες αναπαραγωγής και ορμόνες. Αυξημένος δείκτης μάζας σώματος στις γυναίκες συνδέεται άμεσα με εμφάνιση καρκίνου του θυρεοειδή», ανέφερε η ενδοκρινολόγος, διευθύντρια ενδοκρινολογικής κλινικής του Θεαγενείου Νοσοκομείου, Καλλιόπη Παζαϊτου.
Τις τελευταίες δεκαετίες η συχνότητά του αυξήθηκε στις βιομηχανοποιημένες χώρες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αύξηση αφορά το θηλώδες καρκίνωμα και κυρίως όγκους μικρότερους από ένα εκατοστό, ενώ οι υπόλοιποι ιστολογικοί τύποι δεν εμφάνισαν σημαντική αύξηση. Η αύξηση δεν συνοδεύεται και από αύξηση των θανάτων.
«Τα τελευταία δύο χρόνια ξεκινήσαμε μια φιλόδοξη προσπάθεια καταγραφής του εν λόγω καρκίνου στην ενδοκρινολογική κλινική του Θεαγενείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, που αποτελεί κέντρο αναφοράς της νόσου για τη Βόρειο Ελλάδα. Από μια πρώτη εκτίμηση των αποτελεσμάτων φαίνεται ότι ο καρκίνος του θυρεοειδή έχει υπερδιπλασιασθεί την τελευταία δεκαετία. Είναι πολύ πιθανό η αύξηση αυτή να διαπιστώνεται, επειδή υπάρχουν ακριβέστερες μεθόδοι διάγνωσης, όπως το υπερηχογράφημα και η βιοψία με λεπτή βελόνη», εξήγησε η κ. Παζαϊτου.
Να σημειωθεί ότι το υπερηχογράφημα εντοπίζει όζους μικρούς, ως 2 mm, δεν είναι όμως σε θέση να εντοπίσει με ακρίβεια τους όζους με καρκίνο. Έτσι, είναι πολύ πιο ευαίσθητο από τα δάκτυλα του εξεταστή, που ψηλαφούν όζους διαμέτρου μεγαλύτερης του ενός εκατοστού. Υπολογίζεται ότι 20% των ενηλίκων έχουν ψηλαφητό όζο και 67% όζο εμφανή στο υπερηχογράφημα. Ασθενείς στους οποίους διαγιγνώσκεται καρκίνος του θυρεοειδή με λεπτή βελόνη, όσο μικρός και αν είναι, οδηγούνται σε θυρεοειδεκτομή, προκειμένου να μην υπάρξουν επιπλοκές, όπως υποθυρεοειδισμός και εξάρτηση από τη θυροξίνη εφ΄όρου ζωής, υποπαραθυρεοειδισμός με εξάρτηση από ασβέστιο και βιταμίνη D, βλάβη στο λαρυγγικό νεύρο και δυσκολίες στη φώνηση.
Η θεραπεία του διαφοροποιημένου καρκίνου του θυρεοειδή είναι χειρουργική και σκοπός είναι να αφαιρεθεί κάθε καρκινική εστία. Μετεγχειρητικά, ένα μεγάλο μέρος ασθενών, που βρίσκονται σε κίνδυνο για υποτροπές ή μεταστάσεις, υποβάλλεται σε καταστροφή του θυρεοειδικού υπολείμματος με τη χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου, ενώ όλοι υπόκεινται σε θεραπεία με θυροξίνη εφ΄ όρου ζωής.
Στις περιόδους οικονομικής κρίσης οι γυναίκες ψωνίζουν πιο πολύ!
Φαίνεται πως αν η καταναλωτική ζήτηση έχει διεθνώς πέσει τελευταία λόγω της οικονομικής κρίσης, φταίνε οι άνδρες γι' αυτό, αφού μια νέα επιστημονική έρευνα διαπίστωσε ότι, ακριβώς στις περιόδους κρίσης, οι γυναίκες ψωνίζουν ακόμη περισσότερο από ό,τι συνήθως στις ομαλές οικονομικές περιόδους.
Η έρευνα έγινε από την καθηγήτρια του βρετανικού πανεπιστημίου του Χερτφορντσάιρ Κάρεν Πάιν, συγγραφέα επίσης του φετινού βιβλίου "Sheconomics", σύμφωνα με την ηλεκτρονική υπηρεσία Live Science. Η μελέτη διαπίστωσε ότι περίπου οι μισές γυναίκες δηλώνουν τρομαγμένες από την κρίση και αισθάνονται ότι η οικονομική τους κατάστασή τους έχει χειροτερεύσει. Κι ενώ τρεις στις τέσσερις (75%) δηλώνουν ότι σκοπεύουν να κάνουν κάποιου είδους περικοπές στις συνολικές δαπάνες τους, την ίδια στιγμή ακόμα περισσότερες (79%) αναφέρουν ότι θα κάνουν σπατάλες σε ψώνια για να ανεβάσουν την ψυχική τους διάθεση!
Το 40% των γυναικών θεωρεί ότι η κατάθλιψη αποτελεί επαρκή δικαιολογία για τις παραπανίσιες αγορές τους στα μαγαζιά, ενώ το 60% δηλώνει ότι όταν νιώθουν "κάπως πεσμένες", είναι ένας καλός λόγος για σπατάλες. Σύμφωνα με την ερευνήτρια, "αυτού του είδους η αντισταθμιστική κατανάλωση λειτουργεί ως μέθοδος ρύθμισης των έντονων συναισθημάτων".
Είναι γνωστό από προηγούμενες έρευνες ότι ο πειρασμός για κατανάλωση κατακλύζει ορισμένους ανθρώπους (ιδίως γυναίκες), είτε απλώς για λόγους υλιστικής-καταναλωτικής νοοτροπίας είτε για την αντιμετώπιση των συναισθηματικών-ψυχικών προβλημάτων. Πολλοί ερευνητές έχουν παρομοιάσει αυτή την κατάσταση με εθισμό και τη θεωρούν επιδεινούμενο πρόβλημα στη σημερινή καταναλωτική κοινωνία. Μια έρευνα στις ΗΠΑ διαπίστωσε ότι το 6% των γυναικών και το 5,5% των ανδρών μπορούν να θεωρηθούν "ψυχαναγκαστικοί" αγοραστές/αγοράστριες.
Η νέα βρετανική έρευνα διαπίστωσε ότι αυτή η συμπεριφορά όχι μόνο δεν "φρενάρεται" από μια οικονομική κρίση, αλλά μάλλον γίνεται ακόμα πιο έντονη και?ψυχαναγκαστική. Ορισμένοι άνθρωποι, κατά την ερευνήτρια, χρησιμοποιούν ναρκωτικά ή αλκοόλ για να τα βγάλουν πέρα με τα συναισθήματά τους, αλλά κυρίως οι γυναίκες καταφεύγουν στα ψώνια ως άμυνα απέναντι στα αρνητικά αισθήματά τους ή στη γενικότερη έλλειψη ικανοποίησης με τη ζωή τους. Μάλιστα, προειδοποιεί ότι, αν γυναίκες δεν μπορούν ή εμποδιστούν να ψωνίσουν, ίσως αυξηθούν τα προβλήματα νοητικής υγείας τους, όπως το άγχος και η κατάθλιψη!
Καλώς ή κακώς όμως, η έρευνα διαπίστωσε ότι όλες οι γυναίκες δεν το ευχαριστιούνται όταν ψωνίζουν. Το 25% αναφέρουν ότι έχουν αισθήματα λύπης, ενοχής ή ντροπής για τις αγορές που έκαναν την προηγούμενη εβδομάδα, κάτι που, κατά την Πάιν, θυμίζει τις αντιδράσεις των ανθρώπων και σε άλλα είδη εθισμού. 'Αραγε πόσο θα έπρεπε να χαίρονται οι σύζυγοι γι' αυτά τα αισθήματα ενοχής;
Η έρευνα έγινε από την καθηγήτρια του βρετανικού πανεπιστημίου του Χερτφορντσάιρ Κάρεν Πάιν, συγγραφέα επίσης του φετινού βιβλίου "Sheconomics", σύμφωνα με την ηλεκτρονική υπηρεσία Live Science. Η μελέτη διαπίστωσε ότι περίπου οι μισές γυναίκες δηλώνουν τρομαγμένες από την κρίση και αισθάνονται ότι η οικονομική τους κατάστασή τους έχει χειροτερεύσει. Κι ενώ τρεις στις τέσσερις (75%) δηλώνουν ότι σκοπεύουν να κάνουν κάποιου είδους περικοπές στις συνολικές δαπάνες τους, την ίδια στιγμή ακόμα περισσότερες (79%) αναφέρουν ότι θα κάνουν σπατάλες σε ψώνια για να ανεβάσουν την ψυχική τους διάθεση!
Το 40% των γυναικών θεωρεί ότι η κατάθλιψη αποτελεί επαρκή δικαιολογία για τις παραπανίσιες αγορές τους στα μαγαζιά, ενώ το 60% δηλώνει ότι όταν νιώθουν "κάπως πεσμένες", είναι ένας καλός λόγος για σπατάλες. Σύμφωνα με την ερευνήτρια, "αυτού του είδους η αντισταθμιστική κατανάλωση λειτουργεί ως μέθοδος ρύθμισης των έντονων συναισθημάτων".
Είναι γνωστό από προηγούμενες έρευνες ότι ο πειρασμός για κατανάλωση κατακλύζει ορισμένους ανθρώπους (ιδίως γυναίκες), είτε απλώς για λόγους υλιστικής-καταναλωτικής νοοτροπίας είτε για την αντιμετώπιση των συναισθηματικών-ψυχικών προβλημάτων. Πολλοί ερευνητές έχουν παρομοιάσει αυτή την κατάσταση με εθισμό και τη θεωρούν επιδεινούμενο πρόβλημα στη σημερινή καταναλωτική κοινωνία. Μια έρευνα στις ΗΠΑ διαπίστωσε ότι το 6% των γυναικών και το 5,5% των ανδρών μπορούν να θεωρηθούν "ψυχαναγκαστικοί" αγοραστές/αγοράστριες.
Η νέα βρετανική έρευνα διαπίστωσε ότι αυτή η συμπεριφορά όχι μόνο δεν "φρενάρεται" από μια οικονομική κρίση, αλλά μάλλον γίνεται ακόμα πιο έντονη και?ψυχαναγκαστική. Ορισμένοι άνθρωποι, κατά την ερευνήτρια, χρησιμοποιούν ναρκωτικά ή αλκοόλ για να τα βγάλουν πέρα με τα συναισθήματά τους, αλλά κυρίως οι γυναίκες καταφεύγουν στα ψώνια ως άμυνα απέναντι στα αρνητικά αισθήματά τους ή στη γενικότερη έλλειψη ικανοποίησης με τη ζωή τους. Μάλιστα, προειδοποιεί ότι, αν γυναίκες δεν μπορούν ή εμποδιστούν να ψωνίσουν, ίσως αυξηθούν τα προβλήματα νοητικής υγείας τους, όπως το άγχος και η κατάθλιψη!
Καλώς ή κακώς όμως, η έρευνα διαπίστωσε ότι όλες οι γυναίκες δεν το ευχαριστιούνται όταν ψωνίζουν. Το 25% αναφέρουν ότι έχουν αισθήματα λύπης, ενοχής ή ντροπής για τις αγορές που έκαναν την προηγούμενη εβδομάδα, κάτι που, κατά την Πάιν, θυμίζει τις αντιδράσεις των ανθρώπων και σε άλλα είδη εθισμού. 'Αραγε πόσο θα έπρεπε να χαίρονται οι σύζυγοι γι' αυτά τα αισθήματα ενοχής;
Κίνα: Ταξιτζής εντόπιζε πνευματικά καθυστερημένους και τους μετέφερε σε εργοστάσιο όπου δούλευαν ως σκλάβοι
Στη σύλληψη δέκα ατόμων, τα οποία θεωρούνται ύποπτα για ξυλοδαρμούς πνευματικά καθυστερημένων ατόμων τα οποία εξανάγκαζαν να δουλεύουν σε φούρνους παραγωγής τούβλων ως σκλάβοι, προχώρησε σήμερα η αστυνομία, όπως αναφέρουν τα κρατικά μέσα ενημέρωσης της Κίνας.
Η υπόθεση εξελίχθηκε στην πόλη Τζιεσού, η οποία βρίσκεται στην υπανάπτυκτη επαρχία Ανούι και αποτελεί τον απόηχο του μεγάλου σκανδάλου που προκλήθηκε όταν αποκαλύφθηκε ότι περισσότεροι από 1000 άνθρωποι είχαν εξαναγκαστεί να δουλεύουν κάτω από βάναυσες συνθήκες σε εργοστάσια παραγωγής τούβλων στην επαρχία Σανξί.
Σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Νέα Κίνα, τον προηγούμενο μήνα η αστυνομία έκανε επιδρομές σε δύο φούρνους και διέσωσε 32 εργαζόμενους.
«Όλοι τους ήταν πνευματικά καθυστερημένοι, ηλικίας ανάμεσα στα 25 και τα 45 και μόνο λίγοι από αυτούς μπορούσαν να πουν από πού κατάγονται», δήλωσε στο πρακτορείο, στέλεχος της αστυνομίας.
Το Νέα Κίνα αναφέρει ότι ο ιδιοκτήτης του φούρνου λέγεται Ζανγκ και έφερνε του εργαζόμενους από την γειτονικήεπαρχία του Σαντόνγκ.
Όπως διευκρίνισε ο αστυνομικός «ο Ζανγκ τους έφερνε πληρώνοντας μερικές εκατοντάδες γουάν (10 γουάν ισοδυναμούν με 1 ευρώ) σε έναν ταξιτζή, ο οποίος εντόπιζε τους πνευματικά καθυστερημένους ανθρώπους ενώ περιφέρονταν στις πόλεις και τους μετέφερε στο εργοστάσιο όπου εξαναγκάζονταν να δουλεύουν επί πολλές ώρες κάθε μέρα χωρίς πληρωμή ενώ ορισμένοι είχαν ξυλοκοπηθεί.
Περίπου δώδεκα από τους εργαζόμενους που απελεθευθερώθηκαν επέστρεψαν στα σπίτια τους, ενώ οι υπόλοιποι οδηγήθηκαν σε άσυλα για να τους παρασχεθεί η φροντίδα που χρειάζονταν.
Η Κίνα εξήγγειλε μία πανεθνική εκστρατεία για την καταστολή της δουλείας και της παιδικής εργασίας μετά από εκθέσεις για φτωχούς αγρότες, παιδιά και πνευματικά καθυστερημένους, οι οποίοι εξαναγκάστηκαν να δουλέψουν σε φούρνους και ορυχεία στις επαρχίες Σανξί και Χενάν.
Η υπόθεση εξελίχθηκε στην πόλη Τζιεσού, η οποία βρίσκεται στην υπανάπτυκτη επαρχία Ανούι και αποτελεί τον απόηχο του μεγάλου σκανδάλου που προκλήθηκε όταν αποκαλύφθηκε ότι περισσότεροι από 1000 άνθρωποι είχαν εξαναγκαστεί να δουλεύουν κάτω από βάναυσες συνθήκες σε εργοστάσια παραγωγής τούβλων στην επαρχία Σανξί.
Σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Νέα Κίνα, τον προηγούμενο μήνα η αστυνομία έκανε επιδρομές σε δύο φούρνους και διέσωσε 32 εργαζόμενους.
«Όλοι τους ήταν πνευματικά καθυστερημένοι, ηλικίας ανάμεσα στα 25 και τα 45 και μόνο λίγοι από αυτούς μπορούσαν να πουν από πού κατάγονται», δήλωσε στο πρακτορείο, στέλεχος της αστυνομίας.
Το Νέα Κίνα αναφέρει ότι ο ιδιοκτήτης του φούρνου λέγεται Ζανγκ και έφερνε του εργαζόμενους από την γειτονικήεπαρχία του Σαντόνγκ.
Όπως διευκρίνισε ο αστυνομικός «ο Ζανγκ τους έφερνε πληρώνοντας μερικές εκατοντάδες γουάν (10 γουάν ισοδυναμούν με 1 ευρώ) σε έναν ταξιτζή, ο οποίος εντόπιζε τους πνευματικά καθυστερημένους ανθρώπους ενώ περιφέρονταν στις πόλεις και τους μετέφερε στο εργοστάσιο όπου εξαναγκάζονταν να δουλεύουν επί πολλές ώρες κάθε μέρα χωρίς πληρωμή ενώ ορισμένοι είχαν ξυλοκοπηθεί.
Περίπου δώδεκα από τους εργαζόμενους που απελεθευθερώθηκαν επέστρεψαν στα σπίτια τους, ενώ οι υπόλοιποι οδηγήθηκαν σε άσυλα για να τους παρασχεθεί η φροντίδα που χρειάζονταν.
Η Κίνα εξήγγειλε μία πανεθνική εκστρατεία για την καταστολή της δουλείας και της παιδικής εργασίας μετά από εκθέσεις για φτωχούς αγρότες, παιδιά και πνευματικά καθυστερημένους, οι οποίοι εξαναγκάστηκαν να δουλέψουν σε φούρνους και ορυχεία στις επαρχίες Σανξί και Χενάν.
May 19, 2009
Το άγγιγμα του χρήματος ανακουφίζει τον πόνο και την κοινωνική απόρριψη
Το άγγιγμα ή και η απλή σκέψη του χρήματος μπορούν να ανακουφίσουν τόσο τον φυσικό πόνο, όσο και το άγχος της κοινωνικής απόρριψης, αλλά η ανάμνηση των χρημάτων που κάποιος έχει ήδη ξοδέψει, μπορούν να επιδεινώσουν τόσο τον πόνο όσο και το άγχος αυτό, σύμφωνα με μια νέα μελέτη Κινέζων και Αμερικανών ψυχολόγων.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο ψυχολογικό περιοδικό "Psychological Science", έγινε από τον ψυχολόγο Ξίνχουε Ζου του κινεζικού πανεπιστημίου Σουν Γιατ-Σεν, τον αμερικανό ψυχολόγο Ρόι Μπαουμάιστερ του πανεπιστημίου της Φλόριδα και την αμερικανίδα Καθλίν Βος του πανεπιστημίου της Μινεσότα στις ΗΠΑ.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ακόμα και η απλή σκέψη του χρήματος κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν μεγαλύτερη φυσική δύναμη (π.χ. έχουν μεγαλύτερο αντοχή να κρατήσουν το χέρι τους μέσα σε ένα δοχείο με πολύ ζεστό νερό) και ταυτόχρονα νιώθουν λιγότερο εξαρτημένοι από την έγκριση των άλλων όσον αφορά την ικανοποίηση των αναγκών τους. "Το χρήμα ενεργοποιεί ένα γενικό αίσθημα εμπιστοσύνης, δύναμης και αποτελεσματικότητας", όπως γράφουν οι τρεις ερευνητές.
Η νέα μελέτη, που βασίστηκε σε μια σειρά από πειράματα σε εθελοντές, επιβεβαιώνει προηγούμενα πειράματα κατά τα οποία οι εθελοντές που είχαν τονωθεί με υποσυνείδητες σκέψεις σχετικά με τα χρήματα, έδειξαν ότι ήταν λιγότερο πιθανό να ζητήσουν βοήθεια στην εκτέλεση κάποιου δύσκολου καθήκοντος. Η νέα όμως έρευνα πήγε ένα βήμα παραπέρα και έδειξε ότι το χρήμα δεν ενισχύει απλώς την ψυχική δύναμη κάποιου, αλλά και τη σωματική του.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο ψυχολογικό περιοδικό "Psychological Science", έγινε από τον ψυχολόγο Ξίνχουε Ζου του κινεζικού πανεπιστημίου Σουν Γιατ-Σεν, τον αμερικανό ψυχολόγο Ρόι Μπαουμάιστερ του πανεπιστημίου της Φλόριδα και την αμερικανίδα Καθλίν Βος του πανεπιστημίου της Μινεσότα στις ΗΠΑ.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ακόμα και η απλή σκέψη του χρήματος κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν μεγαλύτερη φυσική δύναμη (π.χ. έχουν μεγαλύτερο αντοχή να κρατήσουν το χέρι τους μέσα σε ένα δοχείο με πολύ ζεστό νερό) και ταυτόχρονα νιώθουν λιγότερο εξαρτημένοι από την έγκριση των άλλων όσον αφορά την ικανοποίηση των αναγκών τους. "Το χρήμα ενεργοποιεί ένα γενικό αίσθημα εμπιστοσύνης, δύναμης και αποτελεσματικότητας", όπως γράφουν οι τρεις ερευνητές.
Η νέα μελέτη, που βασίστηκε σε μια σειρά από πειράματα σε εθελοντές, επιβεβαιώνει προηγούμενα πειράματα κατά τα οποία οι εθελοντές που είχαν τονωθεί με υποσυνείδητες σκέψεις σχετικά με τα χρήματα, έδειξαν ότι ήταν λιγότερο πιθανό να ζητήσουν βοήθεια στην εκτέλεση κάποιου δύσκολου καθήκοντος. Η νέα όμως έρευνα πήγε ένα βήμα παραπέρα και έδειξε ότι το χρήμα δεν ενισχύει απλώς την ψυχική δύναμη κάποιου, αλλά και τη σωματική του.
May 6, 2009
Ένας αξιόπιστος και ευσυνείδητος σύντροφος κάνει καλό στην υγεία
Η αξιοπιστία και η ευσυνειδησία του ενός συντρόφου δεν ωφελούν μόνο μια σχέση, αλλά επίσης κάνουν καλό στην υγεία του άλλου, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη.
Αμερικανοί ερευνητές του πανεπιστημίου του Ιλινόις μελέτησαν 2.000 ζευγάρια ενηλίκων άνω των 50 ετών και βρήκαν ότι κυρίως οι γυναίκες έχουν ένα πρόσθετο όφελος στην υγεία τους, όταν έχουν σχέση ή είναι παντρεμένες με κάποιον άνδρα που είναι φιλότιμος, αξιόπιστος και ευσυνείδητος.
Η μελέτη, υπό τον καθηγητή ψυχολογίας Μπρεντ Ρόμπερτς, που δημοσιεύτηκε στο ψυχολογικό περιοδικό ?Psychological Science?, δείχνει ότι οι ευσυνείδητοι άνθρωποι είναι πιο οργανωτικοί και υπεύθυνοι, πιο τυπικοί στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους και πιο αυτοπειθαρχημένοι.
Οι ερευνητές γνωρίζουν ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90 ότι τέτοιοι χαρακτήρες ζουν περισσότερο κατά μέσο όσο, καθώς είναι πιο πιθανό να ασκούνται, να τρώνε υγιεινά, να μην καπνίζουν, να μην παίρνουν ναρκωτικά και να μην αναλαμβάνουν υπερβολικό ρίσκο στη ζωή τους, όλα πράγματα που εξηγούν γιατί έχουν καλύτερη υγεία. Επίσης τείνουν να έχουν πιο σταθερές σχέσεις και να εμπνέουν περισσότερη εμπιστοσύνη. Η νέα έρευνα συμπέρανε ότι όλα αυτά δεν κάνουν μόνο καλό στους ίδιους, αλλά ότι τελικά η συμπεριφορά τους αυτή επίσης επηρεάζει θετικά την υγεία της συντρόφου τους.
Αντίθετα, οι πιο νευρωτικοί χαρακτήρες, που είναι και πιο αναξιόπιστοι, έχουν γενικά χειρότερη υγεία και λιγότερο ικανοποιητικές σχέσεις, ενώ δεν επιδρούν το ίδιο θετικά στην υγεία της συντρόφου τους.
Αμερικανοί ερευνητές του πανεπιστημίου του Ιλινόις μελέτησαν 2.000 ζευγάρια ενηλίκων άνω των 50 ετών και βρήκαν ότι κυρίως οι γυναίκες έχουν ένα πρόσθετο όφελος στην υγεία τους, όταν έχουν σχέση ή είναι παντρεμένες με κάποιον άνδρα που είναι φιλότιμος, αξιόπιστος και ευσυνείδητος.
Η μελέτη, υπό τον καθηγητή ψυχολογίας Μπρεντ Ρόμπερτς, που δημοσιεύτηκε στο ψυχολογικό περιοδικό ?Psychological Science?, δείχνει ότι οι ευσυνείδητοι άνθρωποι είναι πιο οργανωτικοί και υπεύθυνοι, πιο τυπικοί στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους και πιο αυτοπειθαρχημένοι.
Οι ερευνητές γνωρίζουν ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90 ότι τέτοιοι χαρακτήρες ζουν περισσότερο κατά μέσο όσο, καθώς είναι πιο πιθανό να ασκούνται, να τρώνε υγιεινά, να μην καπνίζουν, να μην παίρνουν ναρκωτικά και να μην αναλαμβάνουν υπερβολικό ρίσκο στη ζωή τους, όλα πράγματα που εξηγούν γιατί έχουν καλύτερη υγεία. Επίσης τείνουν να έχουν πιο σταθερές σχέσεις και να εμπνέουν περισσότερη εμπιστοσύνη. Η νέα έρευνα συμπέρανε ότι όλα αυτά δεν κάνουν μόνο καλό στους ίδιους, αλλά ότι τελικά η συμπεριφορά τους αυτή επίσης επηρεάζει θετικά την υγεία της συντρόφου τους.
Αντίθετα, οι πιο νευρωτικοί χαρακτήρες, που είναι και πιο αναξιόπιστοι, έχουν γενικά χειρότερη υγεία και λιγότερο ικανοποιητικές σχέσεις, ενώ δεν επιδρούν το ίδιο θετικά στην υγεία της συντρόφου τους.
Subscribe to:
Posts (Atom)