Το μέγεθος (του φλοιού) μετρά όταν πρόκειται για την εξυπνάδα!

Μια νέα έρευνα, η μεγαλύτερη και πληρέστερη του είδους της, που μελέτησε ένα μεγάλο δείγμα υγιών παιδιών και εφήβων 6 έως 18 ετών, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει θετική σχέση ανάμεσα στις γνωσιακές ικανότητες και την εξυπνάδα κάποιου και το πάχος του εγκεφαλικού φλοιού του.

Η μελέτη, που βασίστηκε κυρίως σε μαγνητικές τομογραφίες, έγινε από ερευνητές του καναδικού πανεπιστημίου MακΓκιλ, του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας και του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, με επικεφαλής το νευροψυχίατρο Σέριφ Καράμα Νευρολογικού Ινστιτούτου του Μόντρεαλ, και δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό "Intelligence" (Νοημοσύνη).

Πάνω από 500 παιδιά και έφηβοι υποβλήθηκαν σε διαδοχικές απεικονίσεις του εγκεφάλου τους για διάστημα μερικών ετών, καθώς επίσης σε νοητικά, νευροψυχολογικά, λεκτικά, μη λεκτικά και συμπεριφορικά τεστ. Η έρευνα αποσκοπούσε στη μελέτη του αναπτυσσόμενου φυσιολογικού εγκεφάλου και των διαχρονικών μεταβολών στην ανατομία του.

Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι η νοημοσύνη και οι γνωσιακές ικανότητες σχετίζονται με τη δομή και τη λειτουργία του εγκεφάλου. Η νέα μελέτη εστίασε στη σημασία του πάχους του εγκεφαλικού φλοιού, που είχε ελάχιστα ερευνηθεί ως τώρα. Το πάχος αυτό, σύμφωνα με εκτιμήσεις των νευροεπιστημόνων, εν μέρει αντανακλά την ποσότητα των πολύπλοκων συνδέσεων ανάμεσα στους νευρώνες, δηλαδή τα εγκεφαλικά κύτταρα.

Η μελέτη επιβεβαίωσε ότι οι παχύτεροι φλοιοί -σε διάφορες περιοχές, όπως τον μετωπιαίο, το βρεγματικό, τον ινιακό και τον κροταφικό φλοιό- έχουν θετικές συνέπειες για τη νοημοσύνη. Οι περιοχές του εγκεφάλου με την μεγαλύτερη θετική επίδραση στη νοημοσύνη, είναι εκείνες κυρίως όπου συγκλίνουν πληροφορίες προς επεξεργασία από διάφορες άλλες εγκεφαλικές περιοχές.

Η μελέτη εξάλλου ενισχύει τη βασιμότητα του "κατανεμημένου μοντέλου" νοημοσύνης, σύμφωνα με το οποίο πολλαπλές περιοχές του εγκεφάλου εμπλέκονται ταυτόχρονα στις γνωσιακές λειτουργίες και καθορίζουν τις νοητικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπων, αντίθετα με την άποψη ότι μόνο ένα εγκεφαλικό κέντρο ή δομή είναι σημαντικό για τις παρατηρούμενες διαφορές στη νοημοσύνη μεταξύ των ατόμων.